De zo gevreesde dooi...

Het was zover: de dooi ging ingaan, en de weergoden waren mij enigzins goed gezind want ze zorgden  er voor dat het krek tijdens het weekend was.
Zaterdag een voorzichtige start met temperaturen net boven het vriespunt, maar zondag meteen 'full charge' met temperaturen rond de 6°C.

Omdat ik langs geen kanten gerust kan slapen zolang ik niet zeker ben dat alles OK is, was ik zondag ochtend naar de boot gereden, met een kennis. De steigers lagen er waarschijnlijk lekker glad bij, en dan is het ronduit suïcidaal om daar even in je eentje te gaan rondlopen.

Ik heb nu wel twee toffe kennissen in de jachthaven die zo vriendelijk waren om mijn boot mee in het oog te houden, maar op de dag van de dooi wou ik absoluut ook zelf mijn afsluiters inspecteren.

De haven moet behoorlijk dicht gevroren zijn geweest. De boot lag terug vrij, maar door de hevige wind dreunde hij voortdurend tegen de ijsschotsen aan. Akelig geluid als je binnen zit.
Nergens een lek te bespeuren! OEF! Ik had dus blijkbaar alles goed gedaan wat het winterklaar maken betreft. Hehe!

Persoonlijk mag het nu meteen een mooi voorjaar worden, zonder verdere vriesdagen, zodat ik weer aan de boot kan klussen, want zo twee weken thuis 'vastgevroren' zitten is echt niets voor mij ;-)

De geisoleerde kranen: geen lekken

Ook aan de boeg en ankerbak nergens lekken

De kuipbak: droog!

Een flyer voor een kennis

De winter is de geknipte periode om eens iets te doen dat niet met de boot te maken heeft.
Maar of het niet met watersport gerelateerd is, kan ik helaas niet garanderen :D

Ik heb nu iets meer dan een jaar en vaste leverancier voor mijn boot artikelen.
www.watersportwinkelsteenbergen.nl
Ik heb al wel eens 'naast de pot gepist' toen ik dringend wat nodig had en dat dan aankocht in de jachthaven waar ik toen lag, maar doorgaans blijf ik erg loyaal aan mijn leverancier. Hij levert bij mij aan de boot en dat bespaart me een hoop verzend- en/of verplaatsingskosten. Bovendien heb je het gemak dat je steeds kan rekenen op zijn ruime kennis en ervaring.

Nu heb ik hem kunnen overtuigen om mij eens iets te laten ontwerpen voor hem: flyers.
Mijn vaste drukkerij had een mooi aanbod, en dat trok hem over de streep.
Gisteren werden de flyers geleverd, en al zeg ik het zelf: ze zijn zeer geslaagd!

Tijd voor een navigatie-oefening

Eén van de eerste weekendjes met de boot, waarschijnlijk solo, is naar de Bergse Diepsluis.
Omdat het hier volop sneeuwt en ik nu niks niemendal kan klussen voor (en aan) de boot, zocht ik ander vertier:
een navigatie-oefeningetje met mijn nagelnieuw HP33 ;-)

Vertrek is, om het makkelijk te maken, aan Benedensas.
Doel is de wachtsteiger aan Bergse Diepsluis.

Eerst moet ik tot aan de Krammersluizen zeilen, en deze ook passeren, daar reken ik ook 2 uur vaartijd voor.

Het allereerste dat ik moet bepalen, is het keerpunt van de tij: ik wil namelijk op het eerste stuk tij mee hebben, en op het tweede deel opnieuw tij mee, richting de Bergse Diepsluis.
Dat punt heb ik gelegd aan de splitsingsboei  Kt1-EV2.

Volgens de stromingsschema's in de HP33 zal daar de stroming keren rond het vierde uur vòòr HW Vlissingen.

Om tot aan dit punt te zeilen moet ik vanaf de Krammersluizen 10NM afleggen.

de schaal van 1805.5 is anders dan
op 1805.6!

Hier maakte ik al haast een beginnersfout! De schaal op kaart 1805.5 is verschillend van deze op kaart 1805.6! Wel goed op letten dus.

Mijn Friendship 22 heeft een waterlijn-lengte van 6,10m. Om de theoretische maximum snelheid te berekenen gebruikte ik de formule 2,43 x (wortel van waterlijnlengte in meters)= dit geeft net 6 kt.
Omdat ik zelden de maximale snelheid zal halen neem ik een gemiddelde snelheid van 4,5 a 5 kt.
Volgens HP33 zal ik gemiddeld 0,5kt stroom mee hebben.

13 april, de dag dat ik gekozen heb, is het net springtij geweest, en kan ik dus voort gaan op de hoogste snelheden.
Ik zal over dit eerste stuk dus 2 uur zeilen.


Om tot aan Kt1-EV2 te geraken ben ik dus al 4 vaaruren onderweg.
HW Vlissingen is op 13 april om 04:32 en om 16u55.
Ik moet deze boei halen om 12u55, zijnde 4 uur vòòr HW, dan keert de stroming.
Dit betekent dat ik moet vertrekken om 8u55 aan Benedensas en de Krammersluizen gepasseerd om 10u55.

Vanaf Kt1-EV2 pik ik dan opnieuw de stroom mee, richting Bergse Diepsluis. De stroming zal pieken rond de 1,3kt, dus ik kan een snelheid rekenen van 5+1,3kt= 6,3kt!
De af te leggen afstand is 14NM, de verwachte vaartijd is dan pakweg 2,5 uur.

Ik verwacht aan te komen om 15u30.
LW is aan deze sluis om 12u15 met een LAT van 3,3m daar. Diep genoeg, dus de minimum diepte moet ik niet doen via de 1/12e regel ;-)

Getijde-tabellen kan je steeds downloaden in PDF http://live.getij.nl

Een bevroren afsluiter testen

De oude afsluiter,
nog goed voor een test.

Voila, de periode waar ik al lang voor vreesde is aangebroken: vrieskou.
Het is, zoals al wel eerder geschreven, de eerste keer dat ik een boot in het water heb liggen, die dan nog voorzien is van afsluiters.
De afsluiters zijn van het type bolafsluiter.
Die heb ik behandeld met antivries, en doorgeblazen, dus normaal kan daar niets meer mee mis gaan.

De afsluiters van de kuipafvoeren hebben er een plastic slangetje door hangen, om de darmen tussen de afsluiters en de kuip te beschermen.
Omdat die afsluiters open staan kan water in de bol van de afsluiter makkelijk weg naar boven en beneden. met dat slangetje er door kan er al helemaal niets mis gaan... dacht ik.

Maar hier blijk ik het toch mis te hebben. Iemand wees me er op dat tussen de behuizing en de bol zelf ook water zit!

Dit is een test waard, dacht ik.
Ik heb een afsluiter genomen (die vroeger op de kuipafvoer zat, maar ik vervangen heb).
Die heb ik gevuld met water TUSSEN de bol en de behuizing door hem onder water te stoppen in gesloten toestand en dan open te draaien.
Ik heb dit twee keer gedaan: een eerste keer om te zien hoeveel water er nu tussen die bol en de behuizing zit, en een tweede keer om het te laten bevriezen.

1,3cm3 water
tussen bol en behuizing!

De kraan is een 1 1/4" en de test wees uit dat er 1,3cm3 water zit tussen de bol en de behuizing.
Bij het bevriezen zet water 9% uit. Is dat voldoende om deze kraan te laten barsten?

In open toestand heb ik die buiten gezet. Ze gaven een nachttemperatuur van -4°C, dus koud genoeg voor de test.

Na een nachtje was de afsluiter duidelijk bevroren, maar... niet kapot gevroren.
Wel kon ik vaag wat ijs zien tussen de dichting en de bol. Er is dus een beetje druk gelost.

De test wees dus uit dat de kraan KAN kapotvriezen in open toestand ALS de dichtingen het zeer goed houden.


Oplossing: de kraan zo veel mogelijk toe draaien, met het slangetje er door.
Of zou de kraan half toe draaien al voldoende zijn en hoeft dat slangetje niet?

Ruimte tusen bol en behuizing
waar het water zit

een beetje ijs ontsnapt tussen dichting en bol.

Kranen geisoleerd met buisisolatie en doeken er rond

Plastic in the Ocean

Ik zag al eerder nieuws over de 'Plastic Soup'.
Deze ochtend was ik weer ontieglijk vroeg wakker en keek wat rond op het web. Uiteindelijk zocht ik ook eens naar die wansmakelijke 'Plastic Soup'... ik stond versteld van de impact en de grootte!

Helaas is niet iedereen milieu-minded: als ik de reacties op de verschillende fora en filmpjes lees zijn er mensen die er 'geen bal om geven'.

Ik kan persoonlijk niet vatten dat er nog steeds zoveel mensen zijn die achteloos om springen met ons aller milieu...

Twee mariniers vroegen reeds aandacht voor deze toestand in 2008 en hadden er een blog over opgemaakt: http://junkraft.blogspot.be/2007/05/who.html. Ze zeilden van Long Beach naar Hawai op een vlot, bestaande uit 15000 plastic flessen en de cockpit van een klein vliegtuigje.

Ik dacht een poosje na over wat we kunnen doen, als zeilers, en kwam alvast tot volgende:
- als ik afval zie ronddrijven tijdens een zeiltocht kan ik het uit het water vissen
- zorgen dat er nooit plastic over boord gaat uiteraard
- in de haven drijvend plastic uit het water vissen, ook al is het niet van mij
Het is misschien een druppel op een hete plaat, maar als ALLE watersporters mee doen, moet het toch een verschil maken, niet?

En misschien kunnen alle havens wereldwijd gesensibiliseerd worden om alle drijvend afval uit het water te halen? Een taak voor onze overheid...

Het roer te water gelaten :-D

Het gerenoveerde roer
hangt er weer aan.

Vandaag weer naar de boot gereden.
Deze keer ging het roer er weer aan (en dat heeft me een ferm blauwe duim opgeleverd).
Het ging niet meteen van het leien dakje, dit is eigenlijk niet echt een klus om in je eentje te doen.
Maar uiteindelijk hing het roer er aan en kon de helmstok er op.
Nadien kon ik de laatste opmetingen doen om later de beugel voor de stuurautomaat te plaatsen.

Soldeerklusje in het donker valt niet mee

Binnen werden ook verschillende klusjes gedaan, onder andere wat soldeerwerk aan het bedieningspaneel: daar was een kring onbruikbaar geworden doordat de massa doorgebroken was. Dat is nu hersteld, en de stekker voor de stuurautomaat is ook geplaatst.

Een alternatieve
pampertoepassing

Ook heb ik een alternatieve toepassing voor een pamper gebruikt :D
Een multiplex wand aan boord van mijn boot zit echt vol water. Ik kan de lek maar niet vinden. Nu heb ik er een pamper rond gedaan om het hout droog te krijgen en dan zien of het opnieuw nat wordt. Dit wordt vast een epoxy-klusje (dat nog niet op mn lijst staat ;-) )



Toen ik naar huis wilde rijden, kwam ik nog een bekend koppel tegen van een motorboot. Hij vertelde me dat, ondanks alle grondige maatregelen, zijn motorboot vorig jaar toch aan het zinken was na de strenge vorstperiode.  Hij had, net als ik, de kranen droog geblazen en er anti-vries in gedaan, en toch was er een kraan kapot gevroren.
Een andere man zei me dan weer dat de kranen niet toe mogen, maar half open en dat dat de enige oplossing is... Getver: zo'n zaken zijn slecht voor mijn nachtrust!

Het stopcontact, in de stuurboord bak,
voor de stuurautomaat

De misterieuze plek in de multiplex,
die steeds vol water zit. De lek is echt onvindbaar

Vochtig interieur...

De winterperiode staat gelijk aan vochtige, klammige toestanden aan boord.
Vorig jaar had ik mijn Selia op de kant laten zetten, en voorzien van een degelijk dekzeil dat de hele boot afdekte. Bovendien hing er een 'gordijn' rond zodat de afgeschuurde romp goed kon drogen.

Kattenbakvulling op de bodem van
mijn vroegere Leisure 17

Binnen had ik flink wat water ontdekt tussen de dubbele romp. 15 liter helder water had ik er uit gehaald: regenwater. Waar dat water vandaan kwam was niet makkelijk te achterhalen. uiteindelijk had ik de vloer er uit geslepen en er een wegneembare houten vloer in gelegd. Na renovatie van de boot kwam er geen druppel meer binnen.

Om alle vocht uit de romp en interieur te krijgen had ik een leuke oplossing bedacht: ik had de bodem eenvoudigweg vol gegooid met... kattenbakvulling. Zeer afdoende!  Het interieur was in een mum van tijd echt droog.

Maar nu, met mijn 'Second' is dat iets moeilijker want de vloerdelen zijn hier dikke multiplex panelen die vastgeschroefd zitten, en daar ga ik geen kattenbakvulling overheen gooien.
Nu had ik gekozen voor een andere manier: vochtvreters uit de doe-het-zelf. Ik koos voor de 'zwaarste kanonnen', de grootste en niet eentje, maar twee.
Helaas: enkele weken later waren de bakken nog steeds klammig. Iemand gaf me een grappige raad: "Gooi er een paar pampers in!".  Bij deze heb ik dat gedaan, zien of het helpt.

Een lek zit steeds
in een klein hoekje :D

Rest er nog het binnen lekken van water: voor dat de Second in winterberging ging, had ik de handgrepen gedemonteerd, opnieuw afgekit, en weer gemonteerd. Langs daar zal geen water meer binnen lekken.  Maar er is nog een lek: de genuarails. Die moet ik nog doen, maar nu er een dekzeil over ligt, is er voorlopig geen haast bij.
Een andere lek drong zich wel op: wat in de bak onder de kuip. Die was afkomstig van, vermoedde ik, één van de bouten van de zeering op de spiegel.
na beter bestuderen vond ik de lek: door het gaatje waar de elektriciteitskabel van het heklicht loopt.

Misschien niet erg proper gekit,
maar wel dicht!

Dat is nu opnieuw afgekit met TEC7 en sedertdien geen lek meer. Meteen had ik dan ook maar een nieuwe rubber in de kader voor het deksel geplaatst.

Nieuwe rubber rond de kader

Een deksel herstellen

Ik had er al eerder over geschreven: de deksels onder het bed in de punt waren niet bepaald in goede staat.
Het valt meer en meer op: het houtwerk heeft erg geleden van vocht. Ik vermoed dat deze boot in een vorig leven flink gelekt heeft.

Het middelste deksel, boven de watertank, was al vernieuwd door de vorige eigenaar, en het deksel voor de deuropening had ik zelf al vernieuwd, alsmede het deksel in de punt. Restte er nog het deksel boven het toilet, en het deksel boven de bak waar de afsluiter voor de watertoevoer van de WC in zit.
Deze laatste wou ik eerst ook vervangen, maar ik koos voor mijn favoriete herstelmethode: opnieuw verlijmen van de fineerlagen.  Klinkt misschien moeilijk, maar is eigenlijk erg simpel:

Eerst maak je je epoxy klaar. Kies voor een wat zachter, lekker vloeibaar type zoals de Larit van Gazechim.
Je omklemt de te herstellen zijde van de plaat met plastic, houten latten en lijmtangen.

Zorgen dat de plastic en de latten hoger zitten dan de zijde van de plaat zodat je een 'badje' creëert. Doe flink wat epoxy in dat 'badje'. Wat later maak je één voor één de lijmtangen wat los zodat de barsten in de fineer open komen en duw je met een kwast de epoxy in de barsten. Na een paar 'sessies' zit er epoxy in alle barsten en kan je de lijmtangen weer aan draaien.
Je kan zo alle zijden één voor één herstellen.

Na uitharding heb je harde randen die je kan glad schuren.
Eventuele plastic die achter blijft is vrij gemakkelijk weg te krabben.

Twee lagen witte lak, en mijn deksel is klaar.
Ik koos voor lak op waterbasis: beter voor het milieu en stinkt niet. Bovendien kan mijn kwast weken lang mee ;-)