Les geven in... solo zeilen?

Zou les geven in zeilen iets voor mij zijn?
Ik zag een vacature passeren voor een lesgever praktijk motorboot.

https://www.vaarschool.be/vacature-lesgevers-praktijk-mv

Die vacature is nu niet meteen iets voor mij, maar het deed me wel even mijmeren.
In een ver verleden, of beter: in mijn onbezonnen jaren :P, gaf ik privé zeilles.
Echt veel cursussen had ik niet gevolgd, en ik had geen A-brevet, maar ik zat zo vaak op mijn boot, dat ik door de jaren heen wel een pak ervaring op deed.
Het zetten van een spinnaker, in de trapeze hangen etc, het was allemaal gestoeld op zelfstudie en eigen ervaring. (Jaja, ooit was ik op het 'lumineuze' idee gekomen om solo te zeilen met mijn 420... in trapeze :P )

Nu, een slordige 30 jaar later, heb ik, bewust of onbewust, prive les gegeven aan mn kameraad door hem nu voor de tweede keer een aantal dagen op sleeptouw te nemen door Zeeland.
Ook een andere solo-zeiler neem ik straks een paar dagen mee tijdens een korte tocht.

Dit doet me even stilstaan bij de vraag: "Zou privé les geven in solo-zeilen iets voor mij zijn?"

12 dagen rondtrekken in Zeeland: altijd iets nieuws te ontdekken!

Dit jaar koos ik voor 12 dagen rondtrekken in mijn geliefde Zeeland.
Ik had naar het IJsselmeer gekunnen, maar Zeeland is zo verscheiden dat het eigenlijk een prachtig vaargebied is. Het verveelt nooit.
Mijn kameraad, Robby, ging mee zodat we soms echt wel opvielen met onze twee FS22 :D
Om dit in de verf te zetten voerden we allebei een speciaal vlagje :P



Om je een elle lange tekst te besparen, ga ik het met foto's en bijschriften vertellen, en een kaartje:

Dag 1= naar een ankerplek op de Grevelingen

's avonds nog uitgevaren naar de Grevelingen om er te slapen voor anker.
Prima plek bij Zuid- tot westenwind.
Goede nacht gehad. De tocht is bij deze perfect ingezet

Dag 2= naar Bruinisse Marina

Gezien we uitgenodigd werden door een andere solo-zeiler, Gerard, voor een portie lekkere mosselen,klaargemaakt in zijn Cobb, zeilden we naar Bruinisse Marina

Dag 3= in Bruinisse gebleven

 Regen, regen, regen....
Dan maar wat klussen aan boord.
Met Visser Watersport vlakbij is dat heel handig :D

Dag 4= naar een meerboei op het Haringvliet

Alweer mistig, en miezerregen, onze pakken worden aardig getest...

 Wie zegt er dat je op een FS22 geen rubberboot kan oppompen?  :D

Dag 5= naar Stellendam

Het weervenster voor de komende twee dagen, en de windverwachting, gecombineerd met de tij, is perfect om een tripje buitenom te doen.

Dag 6= tochtje buitenom

 Ik had dit al eens eerder gedaan, met mn dochter er bij, voor Robby was dit zijn eerste keer.

Dag 7= in Roompot marina gebleven

 Met een wind rond de 33 knopen vond Robby het te link om uit te varen, al was de tocht 'voor het lapje'.
Achteraf bekeken moet ik hem gelijk geven.

Dag 8= naar een meerboei aan de Oesterdam

 Met een ruime wind rond de 18 a 20 knopen stoven we naar de hele andere kant van de Oosterschelde.

Dag 9= naar Zierikzee

's Nachts werden we opgeschrikt door de meerboei die met luide knallen tegen de romp aan bonkte. Wind stond tegen tij, en de tij werd stilaan sterker dan de wind. De boot smakte tegen de boei aan.
In het stikdonkere, in de gietende regen, aan dek om dit probleem op te lossen is minstens een griezelige ervaring te noemen.
We hebben er zeker uit geleerd :)
De ganse tocht verliep in de regen. Gelukkig heb ik een goed zeilpak, en had Robby zijn nieuwe 'zuidwester'... in zn kajuit liggen :D

Dag 10= naar Sint Annaland

Met regen vertrokken in Zierikzee, en met regen aangekomen in Sint-Annaland: watersport pur sang :P
Zodra we afmeerden in Zierikzee kwam de zon er door: perfect om de ganse zooi te laten drogen

Dag 11= naar Scharendijke

Een mooie zonnig trip. Onderweg pure piratenhandel gepleegd: Ad belde me dat ik best even het anker uit gooi want zijn schoonzoon wil Junior, de rubberboot, overkopen.
Dus aan de Stampersplaat even voor anker de boot verkocht :P

Dag 12= naar Bruinisse

Vertrokken bij een rustig windje, haast voor de wind.
Aan Bommenede nam de wind wat toe en kwam de vaart er in.
Even in Bruinisse afgemeerd voor onze zoveelste bezoek aan Visser Watersport. Dan weer uitgevaren naar de sluis.
De Grevelingensluis was weer erg druk en na een discussie met een groter jacht omdat we er naast kwamen liggen en zo eerst de sluis in konden hielden we het voor bekeken en gingen nog een toertje zeilen.

De wind nam gestaag toe tot zelfs 27 knopen.
Dit vond ik geen leut meer, eerder een aanslag op mijn materiaal, waardoor ik het anker uitgooide en wou wachten tot de wind ging liggen.
Gerard was in de buurt en passeerde voor een unieke fotoshoot. Dankjewel, Gerard!

 Gerard en zijn kameraad: fotograaf van dienst

Dag 13= naar Willemstad

Bij het ochtendgloren anker op en weer op weg.
Dit na de rotste nacht van ons leven: stampen, kraken, kreunen. Geen oog dicht gedaan, de wind bleef de hele nacht door gaan.
Achteraf bekeken een geluk: net na onze doortocht bleek er een auto de Grevelingensluis in geduikeld te zijn en was de sluis urenlang gestremd...

 Om ons eens lekker te plagen: op het Volkerak viel de wind dan weer helemaal weg...

Dag 14= naar huis (zucht)

Aan alle mooie liedjes komt een eind.
Feit dat we er allebei stil van werden is teken dat het goed was.
Deze tocht naar huis moest helemaal op motor: geen zuchtje wind.

En om ons meteen weer thuis te laten voelen, konden we nog eens lekker wachten op het vervloekte voetgangersbrugje...


Het zit er weer op voor dit jaar. Misschien nu al dromen van de zomertocht voor volgend jaar.
Eén ding is zeker: een FS22 moet helemaal niet onder doen voor een groter jachtje. Ik heb me er 12 dagen mooi thuis gevoeld!

Quality time met mn dochter: een zeiltocht naar Zierikzee

Eindelijk: de examens zijn voorbij, het belooft mooi weer te worden en mn dochter had er wel oren naar: een bezoekje met de boot aan Zierikzee.

Vrijdagmiddag staken we val wal, richting Sint-Annaland.
Onderweg genoten we voor een laatste keer van de oude genua, want zaterdag komt de nieuwe eigenaar hem in Zierikzee afhalen.

Ook konden we nog eens proeven van de gezellige sfeer rond de overdrukke Krammersluizen, en om het even erg spannend te maken viel de motor nog maar eens stil bij het invaren van de sluis. (Ik zal die motor toch eens moeten laten nakijken. Iemand een goed adresje hiervoor?)

Tegen 17u draaiden we dan de jachthaven van Sint-Annaland binnen.
Man die haven is prachtig verbouwd! Mooie, nagelnieuwe steigers, heel mooie kade, en zelfs de dijk is nu voorzien van een wandelpad! Echt knap!
We bezochten er de pizzeria, het wordt stilaan onze traditie.

Na de heerlijke pizza, werkt ik het zonnepaneeltje af: nu gaat dat veel beter werken!

Zaterdagmorgen moesten we redelijk vroeg uitvaren vanwege de tij. Voor mij geen probleem, maar Ellen geniet daar helemaal niet van.
De wind was van plan om steeds op kop te gaan waaien gedurende de tocht. Ik hoopte dat de weer-sites foput zouden zijn, maar helaas: de wind deed wat de weerlui beloofd hadden.
Een hele tocht kruisen dus.
Maar de wind deed ook iets dat de weerluitjes niet voorspelden: flink toenemen.
Toen we uiteindelijk de brug onderdoor zeilden, waaide het al een vette 16 knopen. Ongereefd is dat met mijn FS22 al een sportieve helling :P

Tegen 13u lagen we in Zierikzee. Het zonnetje scheen nog flink, en zo in het kanaal, uit de wind, was dat flink warm.
Nadat de koper van de genua gepasseerd was, trokken we het stadje in. Het blijft een gezellig stadje!

Op onze terugweg kochten we een kilootje verse mosselen, en een pot verse vissoep.
We hebben ze ons laten smaken! Maar na elke gezellige kooksessie, volgt een iets minder gezellige afwas sessie...
En dan gebeurde er iets onwaarschijnlijks: bij de WSV Zierikzee mag je niet afwassen. Ze hebben er geen voorzieningen voor en in het sanitair mag het niet.
"Als je aan boord kan koken, kan je er ook afwassen.", aldus de havenmeester.
Op de vraag waar ik dan met het afvalwater blijf: "overboord, kan geen kwaad."
Hoef ik te zeggen dat ik nu zo'n beetje kook vanbinnen, als milieubewuste zeiler?

Zondagmorgen maakte ik Ellen wakker om half acht. Dat vond ze uiteraard niet leuk.

Niet dat het om de tij te doen was, maar wel om de aangekondigde onweders in de namiddag.

Tegen 8u waren we al op pad.

De hele weg op motor, de hele weg stroom tegen.  Saai was het in elk geval.

Eens we aan de Krammer aankwamen, was het daar weer de race om er om het eerste te zijn, typisch.

Ik nam me voor om me deze keer niet te laten doen, meer nog: ik ga eens doen wat op de borden staat: met drie naast elkaar afmeren, en dan pas een nieuwe rij beginnen.

Bij het binnen varen viel mn motor gelukkig niet stil, maar het blijft een akelig gevoel als je je motor niet meer volledig vertrouwt.

Tegen 14u waren we in onze haven, en dat was net op tijd, want in de verte was de lucht gitzwart, en nam de wind echt fel toe...

Al bij al echt een weekendje quality time met mn dochter!

De laatste tocht met mijn oude genua...