Ik zeil in Zeeland

Ik zeil in Zeeland
Meer info over het boek

maandag 9 september 2013

Leerrijk bezoekje aan een zeilmakerij

De oude genua waar ik een weekje geleden mee op de Grevelingen rondtoerde heeft een te lang voorlijk. Mijn oplossing: laten inkorten.
Een mailtje naar een paar zeilmakers leerde me dat er een GROOT prijsverschil zit onder de zeilmakers.
Ik nam het zeil dan maar mee naar een zeilmaker die ik reeds kende van mijn sortmfokje: Van Der Werf in Made.
Inkorten ter plaatse kon ie niet, maar hij wou eerst eens even het zeil zien.
Dat werd een leerrijke voormiddag!
Stiksels zijn op, gaatjes vergroot...
even hersteld met een triple steek
Hij legde me uit waaraan je kan zien of je zeil 'op' is, op welke punten je moet letten als je een tweedehands zeil wil kopen waarna hij even bij wijze van service een paar naadjes stikte. TOP-service moet ik zeggen!
Toen we weer beneden in de winkel belandden, ging het gesprek verder over de soorten grondstof, de doeksoorten en vooral de verschillen daarin.
Nadat ik vertelde dat onze Sail-Ya eigenlijk best loefgierig is en ik daar iets aan wil doen, werd het gesprek pas helemaal interessant! De mast naar voor trimmen is NOT-done, maar eens kijken naar de huidige zeilen en vooral hun profiel kan veel verduidelijken!
Ingenaaid oog:
dit zeil is zeker 25 jaar oud
Uiteindelijk wandelde ik naar de wagen met een flinke portie nieuwe info en tips:
- hou in je logboek ook de trimstanden bij
- speel met de trimmogelijkheden en noteer de effecten
- vaar een dagje om te leren omgaan met de zeiltrim in plaats van het zoveelste toertje naar de Krammer of zo.
- maak foto's van je zeilen en noteer er de trim bij

Uiteindelijk kwam ik ook meer te weten over de huidige zeilen: de doeksoort is het belangrijkste, niet hoeveel tell tales er in plakken, en of de hoeken met leder beschermd zijn. Zulke mooie 'kerstbomen' zijn vaak na een paar jaar al uitgezeild eigenlijk...

Let of de profiellijn: weinig voorlijkspanning

Doorgezet voorlijk: bolling komt meer naar voor
Geoxydeerde leuvers: dat hoeft geen echt probleem te zijn

zondag 1 september 2013

Weekendje richting Sint-Annaland

Het stond al een poosje op mijn verlanglijstje: Sint-Annaland. Tot nu toe echter ben ik er nog niet binnengelopen, hooguit eens gaan 'piepen' een paar weekends geleden.
Nu mn dochter nog eens een weekendje mee ging zeilen, kwam Bruinisse Marina weer op als bestemming, maar eigenlijk ligt dat net iets te dichtbij, en ben ik er de laatste weken net iets teveel geweest. Het moest een andere bestemming worden, en we kozen voor Sint-Annaland.

Zaterdag vaarden we vrij laat uit. pas tegen 11u passeerden we Benedensas (na weeral een kwartier wachten op het voetgangersbrugje helaas).
Mijn voorgevoel volgende had ik intussen een reef gestoken, en maar goed ook, want Windfinder gaf hooguit 10 knopen, en eens op het Volkerak mat ik TWINTIG knopen! De wind bleef de hele trip naar de Krammer tussen de 20 tot 26 knopen (mijn eigen snelheid afgetrokken hé). Dat is ZES beaufort. Djees, nu was Windfinder echt wel fout.
De ellende begon al meteen bij het buitenvaren: flinke golfslag, vette wind op kop, en dan nog een flinke trein aan vrachtschepen die net voor onze neus voorbij moesten, en uiteraard voorrang hadden.
Doordat ik intussen al wel wat ervaring had, kon ik er tussendoor naar het eilandje toe.
Wellicht ben ik toen al mijn stootwil verloren die nog geen jaartje oud was, chuck....
Vastgelopen vrachtschip
Net het eilandje rond kwam een nieuw obstakel: de wind stond iets te scherp, de geul iets te smal. Knap lastig om met deze golfslag op te kruisen... en wat verderop bleek een vrachtschip vast gelopen te zijn op de ondiepte vòòr het eilandje, en zat een sleper IN het smalle vaargeultje. Ik moest dus over de 'verboden' ondiepte' om te kunnen passeren.  Ellen monteerde gauw de dieptemeter en we wurmden ons door een flinke plantenzone door, voorbij de sleper.
Vanaf dan ging het redelijk vlot, maar scherp en met flinke helling, richting Krammersluizen.
Daar aangekomen merkte ik dat de grote, reserve-, stootwil er vandoor was.
Beetje later brak dan nog eens de antenne van de handheld marifoon af door de grootschootblok die over de overloop heen schoot en de handheld meesleurde: alweer CHUCK!

Flinke golfslag voor Sint-Annaland
Eens de Krammer door (die al wat rustiger was dan een paar weken geleden ;-)  ) nuttigden we een kort middagmaal en besloten om alsnog met dezelfde zeil-setting verder te gaan.
Eerst nog scherper tegen de golven in, maar met een beperkte stroom mee, maar nadien halve wind met stroom mee richting Sint-Annaland. Man dat ging snel!
Eens in de geul van Sint Annaland stond er zoveel golfslag dat ik besloot het grootzeil er af te halen en enkel op de werkfok verder te gaan. Zelfs dan surften we op de golven! Er stond die moment zeker 6 beaufort, het ging als een trein.

Landvasten rond de kabels
In Sint -Annaland kregen we vrij snel een plekje. Helaas nog een 'ouderwetse' plek waar je je landvasten rond kabels slaat zodat die mee op en neer gaan met de tij. Maar vlot beweegt dat niet: met horten en stoten gaan die lijnen mee omdat ik geen snelsluitingen aan de lijnen heb zitten.
Voor één nachtje is dat gelukkig nog wel te doen.

Daags erna gaf windfinder alweer een wind tussen 10 a 14 knopen, en ook nu stond er zeker meer: ik mat 16 tot 20 knopen!
Dezelfde zeilsetting dus, al is het nu zowat allemaal wind mee.
Het ging weerom razend snel en we waren dus erg snel thuis. Mijn vermiste stootwil hebben we jammer genoeg nergens gezien, maar ja: het is dan ook een speld in een hooiberg :D

Dit was met stip een uitdagend weekendje, maar ondanks de tegenslagen toch geslaagd.


Zonsopgang aan Sint-Annaland

VHF-antenne op de steun voor de radarreflector,
of meteen bovenaan de mast?

Afgebroken antenne van de handheld gelijmd met TEC7
Zou het helpen?

Sint-Annaland in zicht