Ik zeil in Zeeland

Ik zeil in Zeeland
Meer info over het boek

donderdag 25 april 2013

Nieuwe kleur voor de Sail-ya

Midden in de week een dagje vrij nemen om de boot te schilderen, dat moet kunnen.
Dinsdag-avond reed ik al naar de haven, net na de files.  's Avonds bij aankomst nog wat kleinigheden gedaan, waaronder de lek boven het keukenblok. Ik kan die lek helaas helemaal niet vinden, dus alle mogelijke gaatjes of barstjes zijn nu opgevuld.

Ik zag dat de led-strip aan stuurboord gelost was, de zelfdklevende strip van die leds was toch niet wat het moet zijn. Nu is die waterdichte strip ook vastgekleefd met TEC7, maar tijdens het kleven zag ik dat er 3 ledjes slecht branden... even de winkel contacteren.

De batterijmonitor hangt nu op de kring voor de 12V-stopcontacten zodat die niet continu brand.

's Morgens vroeg wou ik de afvoerdarm van het keukenblok vervangen door een nieuwe. De klus had ik duidelijk onderschat: de nieuwe darm was niet over de koperen bus aan de afsluiter te krijgen: zeep, warm maken,... niets hielp waardoor de oude er weer op moest. Komende winter, als de boot op de kant staat, wil ik alle darmen vervangen zien.

Maar de meest in het oog springende klus was het schilderwerk: het oranje overschilderen met donkerblauw.
Mn vriendin, die zo stilletjes aan interesse in de boot krijgt, vond dat oranje maar niets en adviseerde om hem weer in het donkerblauw te schilderen.
Met het vlot van de haven was dat een veel makkelijkere klus dan vorig jaar vanaf het gangboord.
Toch is het afplakken geen simpele taak: het vlot drijft steeds weg en je hebt dus één hand nodig om jezelf op de plaats te houden ;-)

Uiteindelijk is alles heel goed verlopen en lijkt het er op dat één laag reeds volstaat. De tweede laag zal voor komende winter zijn ;-)




zondag 21 april 2013

Nieuwe naam, nieuwe start

Na nog geen half jaar veranderen we de naam van onze boot.
Mn vriendin was toch niet zo gelukkig met de naam 'Second' en ikzelf had nogal wat negatieve ervaringen aan die naam hangen: kapotte afsluiters, ligplaats-perikelen, en een hoop rottigheid.

Begin deze week zochten we naar een nieuwe naam. Ik had nog ideetjes van vroeger in mn hoofd en na wat kiezen en variaties proberen, kwamen we op de nieuwe naam: Sail-ya

De vorige boot noemde Selia, wat we best wel een leuke naam vonden (al betekent hij: blind...) en voor onze nieuwe aanwinst wilden we een gelijkaardige naam.

Ik mailde naar het BIPT om de naam voor mijn marifoonvergunning te wijzigen, en warempel: nog geen uurtje later kreeg ik al een mail terug dat alles geregeld was, gratis nog wel! Van een verrassing gesproken... Hopelijk is de Federale Overheid al even snel wat de immatriculatie betreft.

Deze nieuwe naam is meteen ook een nieuwe start. De boot heeft een flinke klus-periode achter de rug en de nieuwe naam heeft al meteen een paar positieve effecten rond zich: mn vriendin wil wel eens een weekendje weg met de boot, en mn stiefzoon wil er zelfs mee op vakantie!

Uiteraard hebben we opnieuw een doop-ceremonie gehouden in intieme kring. Bijgelovig als we zijn... Ik heb ooit de naam van een boot gewijzigd zonder doop-ceremonie, en die boot kende sedertdien niets dan problemen. Ik ben er zelfs een keertje mee in het ziekenhuis beland, in Spanje dan nog wel.  Vanaf dan hebben we er totaal geen probleem mee om bijgelovig te zijn :D

(klik voor vergroting)
Via internet had ik al een 'ritueel' gevonden om de oude naam te wissen en de nieuwe te dopen. Die ceremonie deden we uiteraard nog een keertje over.

Helaas kon mn dochter niet aanwezig zijn op de doop. Zij lag ziek thuis. Haar glas champagne heeft ze nog tegoed :D

De goden gunstig stemmen met voldoende champagne ;-)

Uiteraard kreeg Billy ook zijn deel :D

dinsdag 16 april 2013

Een collega Solo-zeiler verkoopt zijn Dufour 24-voet

Een collega solo-zeiler verkoopt zijn boot. Na veel wikken en wegen heeft hij een grotere gekocht waardor hij nu zijn Dufour 24-voet verkoopt.

Ad is een doorwinterde zeiler die me een paar aanlegtrucjes geleerd heeft.
Hij had altijd een hart voor zijnDufour 24.
Onderhoud was voor hem eerder een hobby, dan een plicht ;-)

Hij gaf me ook nog volgende info mee:




Twee jaar terug is het fundament van de mast volledig gereviseerd
Beide kajuitwanden zijn voorzien van nieuwe kasten
Alle elektronica vernieuwd waar nodig en uitgebreid met extra 12V zekeringen en schakelaars
Twee accu's aanwezig 1 x start 55 AH en 1 x huishoud 105 AH met automatisch laadrelais gekoppeld aan volautomatische lader
Walaansluiting met aardlek en twee groepen volledig gescheiden van rest van elektra
Standaard navigatieverlichting, accuverbruiksmeter (NASA), dieptemeter, log
Nieuwe keuken ingebouwd ipv de lade die standaard in dufour zit en ook watertank vervangen, deze heeft elektriche opvoerpomp
Elektriche bilgepomp (automatisch)
Stuurautomaat ST1000
Nieuw onderwatertoilet
Alle afsluiters vorige winter vervangen
Klap anker, radarreflektor op achtermastje met daarbovenop de marifoon antenne
Kantelbare mast met bijbehorende sprenkel

Zeilen:
Grootzeil in goede staat
Nieuwe fok (twee jaar)
Genua in redelijke staat
Stormfok in goede staat
Voorzeil is hijsbaar en strijkbaar vanuit de kuip middels neerhaler en val naar de kuip

Motor: renault 9 pk diesel 
Schroefasafdichting vorige winter vervangen

Vorige winter volledig in de antifauling van Hempel

In het kort een boot waar je zo mee weg kan varen

Vraagprijs € 5500,-

voor info: 06-20384308




maandag 15 april 2013

De eerste 'echte' Oosterschelde tocht

Tot nu toe was mijn zeilervaring, met mijn eigen boot, op de Oosterschelde beperkt van de Krammersluizen naar de Grevelingensluis.
Daar ging ik het voorbije weekend verandering in brengen.

Via het solosailing-forum had ik een trip gepland naar de Bergsediepsluis.
Altijd leuk om naar een bestemming te zeilen waar een andere solo-zeiler ook naartoe komt. De wijn was alvast al ingeladen ;-)

Vrijdagavond ging ik reeds naar de boot om de radar reflector te fiksen. Op de Oosterschelde is die verplicht en ik had er wel eentje, maar die lag in een bak aan boord. Na veel zoeken naar een goed plek werd het een constructie met mijn oude pikhaak, achteraan op de zeereling gemonteerd.

De nacht werd koud, winderig en nat. Van slapen kwam niet veel in huis helaas.

's Ochtends was het haast windstil. Na het optuig-ritueel, waar ik hopelijk weer snel aan gewend geraak (nu vergat ik nog veel... typisch voor het begin van het jaar), kon ik uitvaren.
 Op nog geen uurtje was ik al aan de Krammer, dat gaat een pak sneller dan vroeger met mijn Leisure 17 :D
De sluis stond open, ik kon er meteen door.
Na de sluis nam ik contact op met Bas, de andere solo-zeiler, om te horen hoe de condities op de Oosterschelde waren.  Ik besloot daarna om door te gaan, maar met een reef in het grootzeil.

Op de Keeten had ik volop wind tegen, alles ging dus op motor tot aan boei K10.
Aan deze boei gingen de zeilen er op en stak ik door de Witte Tonnen Vlije naar het Brabants Vaarwater.
Vanaf daar ging het allemaal wind mee tot aan de bestemming.

Na chips, wijn en spaghetti kroop ik tijdig in bed.

De volgende dag vaarden we om 9u uit. Aan een vette vaart ging het richting Brabants Vaarwater, vanaf daar na de wind stilaan toe en tegen ik in de Keeten was, waaide het al met vlagen tot 20 knopen.

Aan de Krammersluis gingen de zeilen neer, maar geen van de twee wou naar beneden!  De strijklijn was klem geraakt voor de fok waardoor ik naar voor moest om manueel de fok neer te trekken, en dat bij vette golfslag en wind. Een huzarenstukje, zeg maar. 
Aan de sluis kon ik er weer meteen in. Vreemd dat al die andere jachten liggen te wachten...
Een groter jacht volgde me waarna ik een luide BONK hoorde:  het water stond te laag voor hen! Ze zijn met de kiel tegen de drempel aan gebotst!

Op het Volkerak ging er een reef in en zelfs met een gereefd grootzeil en de werkfok had ik met momenten nog teveel zeil op.

Aan Benedensas moest ik weer een HALF uur wachten voor ik er door kon... dat voetgangersbrugje vervloek ik echt!

Al bij al een zeer geslaagde tocht en alweer grensverleggend!


De Krammersluis: voor mij alleen gedraaid :D

Een reef er in, voor op de Oosterschelde

Drie op een rij ;-)

Oosterschelde: echt wel een OPEN water

Nacht aan de Bergsediepsluis

Eén stok is genoeg: de thuisvlag
mee op de stok van de reflector.

Bas met zijn Hurley S

Navigatie met kaart en een Compass GPS200

Weer op mijn thuiswater: het Volkerak

zondag 7 april 2013

Liertje pleziertje

Vanmorgen ging ik naar de haven vor een eerste zeiltochtje. Bij ons scheen de zon al volop maar eens ik over de grens was reed ik zowat tegen een muur van mist aan. De thermometer in de auto zakte meteen richting 2°C. Toch wel koud voor een eerste zeildag. En waar mist is, is niks wind, dus dat was al evengoed een domper op de pret.

Eens ik arriveerde in de haven was ik naarstig op zoek naar de kluslijst om te kijken wat er zo nog allemaal moest gebeuren, in afwachting van het betere zeilweer: de lieren moesten gereinigd worden, en gesmeerd.

De eerste lier werd voorzichtig open gemaakt. Een doos er rond zou wegspringende onderdeeltjes moeten opvangen, maar al meteen bleek dat overbodig: NIETS kan wegspringen. Die Meisner liertjes zijn dus uitermate gebruiksvriendelijk.
Bij Visser Watersport in Bruinisse had ik enkele weken geleden de nodige spulletjes gekocht om de lieren te smeren: een heel fijne olie in een klein flesje voor de palletjes, en een tube lierenvet voor de 'tandwielen'. Daarnaast een borsteltje met harde haartjes, en een bus wasbenzine.
Na een uurtje waren de vier lieren gereingd en gesmeerd.
Nu was het relingnet aan de beurt: de uiteinden moesten nog 'gefatsoeneerd' worden. Dat deed ik met witte Duck-tape waarna ik de uiteinden tegen de zeereing marlde. Voila: dat is allemaal weer proper.

Intussen was de zon volop van de partij en steeg de temperatuur naar een zeer aangename 12°C. na zo'n ellendig lange winter zijn we al blij met een temperatuur die boven de 10 graden zit :D

Een doodstil Volkerak
Ik tuigde de boot helemaal op, klaar voor een dobbertochtje. Er was niks wind, maar des te beter: na een lange winter probeer ik liever alle tuigage bij een kalme wind, dan meteen bij een vette 12 knopen uit te varen ;-)
En dat deze keuze juist was, bleek algauw: de reeflijn voor het eerste rif was net te kort, en de strijklijn voor de fok geraakte in de knoop bij het hijsen van het high aspect fokje.
Mijn 'Niks'rad TP10 :D
Jammer dat mijn stuurautomaat er niet bij was: die is in garantie terug gestuurd naar de leverancier.
Ik moest het nu stellen met mijn 'Niks'rad TP 10 :D  ;-)




Doos rond de lier om wegspringende onderdelen
op te vangen

De palletjes op de trommel zitten goed vast:
die springen heus niet weg


De palletjes smeren met zeer fijne olie

De onderste palletjes smeren



De tandwielen smeren met speciaal vet

De trommel er weer op

De huls rond de as aan BEIDE zijden smeren!

De lieren voor de schoten (type 10)
zitten iets anders in elkaar

maandag 1 april 2013

Eerste vaardag van het jaar?

Dankzij mijn vriendin heb ik weer
handige opbergzakjes!
Zaterdag: grijs weer, steenkoud, af en toe sneeuw.
Zondag: af en toe zon, 3 Bf, 5°C.
Bon, met zo'n weerbericht besloot ik om zondag de eerste vaardag te houden, maar helaas: het werd geen echte vaardag, eerder een laatste klusdag. Er viel met momenten wat sneeuw, de zon was nauwelijks van de partij en daardoor voelde die 3 Bf echt guur aan.
Watersportwinkel Steenbergen kwam tussendoor nog wat spulletjes leveren.
Het grootzeil ging er op, de hoes er over, nog wat andere klusjes en daarna huiswaarts.

Droogpak: de perfecte windstopper
Maandag: zeer zonnig, 7°C maar wel 4 Bf...
Omdat ik domweg de batterij vergeten was daags ervoor, moest ik zowiezo terug. En omdat ik daar dan toch was, wou ik uitvaren richting Krammer.
De wind was echt snijdend. Ik had hem even gemeten en het resultaat deed me besluiten om toch maar niet te zeilen: 12 a 16 knopen was me iets teveel voor een eerste keer.
Ik wou en zou varen, dus ging de motor aan en tufte ik eens verder land inwaarts, richting Steenbergen.
Jongens, dat was koud! Onderweg gingen de handschoenen aan en ik was erg blij dat ik mijn droogpak aangetrokken had. Als zo'n pak waterdicht is, is het zeker ook winddicht.

De zon was redelijk vaak van de partij en ik had het zonnepaneeltje in de kuip gelegd. Dat laadde de batterij aardig op.

Eens terug in de haven was het een knap lastig aanlegmanoeuvre: achteruit de ligplaats in, tegen de wind in, en dat solo. Maar het lukte uiteindelijk redelijk goed.

Hopelijk hebben we de volgende zeildag evenveel zon, maar het mag gerust 10°C warmer zijn ;-)

Zondag: weinig wind, maar steenkoud

Het zonnepaneel heeft de batterij
helemaal opgeladen

Onderweg nog eens de 'Ad-truc' oefenen ;-)

Ligt daar nu een vliegtuig in die tuin?