Het bijbootje is klaar... en nu?

Mijn 'Sail Ya mini'

Toen het bijbootje geleverd werd schoot ik meteen in actie.
Vooral diefstal baarde me zorgen, dus zorgde ik voor een stevig kabelslot.

Nu mijn twee weken durende zeiltocht nadert begin ik steeds meer en meer te twijfelen over de handigheid van dit bootje.
Verschillende doembeelden duiken op:

• Hoe kan ik solo makkelijk de Krammersluizen doorkomen met dit bootje achterop, en met uitbreiding uiteraard ook de drukke Grevelingensluis?
• Wat als ik voor anker lig en naar de kant roei? Mn boot ligt dan onbewaakt (diefstal/inbraak + anker dat begint te krabben of zo), en de rubberboot grijpklaar aan de kant...
• Hoe moet ik dat fiksen in een jachthaven? Afmeren in bijvoorbeeld Bruinisse Marina, met zo'n bootje achterop lijkt me niet simpel.
• Hoe vaart dat in achteruit, die bijboot op sleep? Vaak leg ik in een jachthaven in 'achteruit' aan, in een box.

Mijn FS22 is gewoon te klein om deze bijboot op de voorplecht te leggen, en de kuip is al evenmin groot genoeg.

Ik kocht de rubberboot vooral met de bedoeling om tot bij mijn kameraad te roeien, met een fles wijn of een paar trappistjes, als we naast elkaar voor anker liggen, of om in een haven tot bij de havenmeester te roeien of zo.

Ik stond er toen niet bij stil dat er helaas ook 'onhandigheden' zijn als je zo'n bootje op sleeptouw neemt.

Stevig slot met kabel tegen 'losse pollekes' :D

Een nieuwe fok

Ik vaar al een poos met een werkfokje van 6m2. Beetje klein bij de zeldzame keren dat het amper waait, maar voor de rest prima.

Nu vroeg ik aan Insails om een fok te ontwerpen dat perfect past bij mijn vaarstijl als voorzichtige zeiler.
Ik ben een zeiler die zijn boot optimaal wil tuigen zodat er een beperkte helling is, met een maximaal rendement.
Zij stelden een fok voor met een laag zeildrukpunt en een moderne snit.
Ook al kwam de fok maar uit op een 6,8m2 (en dus amper wat groter dan het werkfokje), toch is het een aardig verschil.
In elk geval is deze fok veel beter afgestemd op mijn genuarails waardoor ik meer trimmogelijkheden heb. Door het lagere zeildrukpunt kan ik het ook veel langer gebruiken.

In elk geval was de maiden met dit zeil al meteen een zeildag met een westenwind tussen 25 en 32 knopen, waarbij het voor het lapje, op fok alleen, richting Willemstad ging :P

Vierdaagse vol variatie

Als ik nu eens twee dagen vrij neem, vlak na het weekend? Dat levert een mooie vierdaagse zeildag op.
Vrijdagavond passeerde ik nog snel langs de zeilmaker: mijn nieuwe fok was klaar.
Daar schrijf ik later nog wel een stukje over.

Zaterdag kwam mn kameraad er pas tegen 12u door. (Hij ontdekte onderweg dat ie iets vergeten was en moest weer naar huis om dat te gaan halen).

We vaarden uit en draaiden richting Willemstad. Met een achterlijke wind van 25 tot 32 knopen, op fok alleen ging het als een speer.
De Volkerak, ook wel bekend als 'klotsbak' deed zijn bijnaam alle eer aan. Recht staan in de kuip was geen sinecure.
De Volkeraksluis was nu een uitdaging: volop wind achterop, je werd simpelweg naar binnen geblazen, geen motor in vooruit maar zowiezo in achteruit.
Maar mn angst was ongegrond, het afmeren ging als een fluitje van een cent :D

We riepen Willemstad op via de VHF en bespraken onze plekjes.
Ook daar een beetje schrik voor het afmeren, en ook hier weer ongegrond. Ne mens kan meer dan hij zelf denkt.

Zondag ging mn tocht normaal naar Bruinisse, maar doordat er amper wind was, en dan nog pal op kop, haalde ik dat niet en draaide met mn kameraad mee onze eigen haven in.

Onderweg hebben we nog geankerd om ei met spek klaar te maken als middagmaal. Echt genieten.

Maandagochtend vaarde ik uit om alsnog in Bruinisse te geraken. Er stond een stevig windje: 20 tot 25 knopen. Met mn halvewindse koers geraakte ik in de Krammer op een uurtje tijd.
Na de Grevelingensluis eerst even bij de marina benzine gaan halen.
Hier werd mn misterie van mn haperende motor opgelost: de tank was zowat vacuum gezogen: ik was vergeten het ventieltje open te zetten  :D  Nu draait de motor weer zoals hij altijd deed: zoetjes.

's Middags gooide ik het anker uit in mijn vroegere surfzone. Even herinneringen ophalen.
Nadien zeilde ik richting Veermansplaat. Toen ik daar in de buurt was zag ik de wind gestaag toenemen en keerde terug. Onderweg kwam ik nog een FS22 tegen, het leek wel een kopie van mijne: de 'Pas de deux'. Hij riep me toe dat ie trouw mn blog volgt. Leuk! Daar doe ik het immers voor ;-)

Uiteindelijk draaide ik de Marina binnen en ging op mn zowat vaste plek liggen aan de F-steiger.
Bij Visser kon ik genieten van hun voortreffelijke service: ze pompten mijn stootwillen weer op, die waren bijzonder plat.

Dinsdag moest ik weer naar huis.  Wat was dat een frisse dag zeg!
Maar zo op een weekdag zeilen is een aanrader, zeker als je door de krammer moet.
Die sluis was leeg, geen kat te zien.
En toch: ik zag een mastje in de 'jacuzzi'. Die bleek na oproep via de spreekpaal in storing.
Je moet het maar voor hebben dat je daar gevangen ligt...
Tegen 12u was ik weer in mn eigen haven en reed ik naar huis, nog net op tijd om de bekende files rond Antwerpen voor te zijn.

Op fok richting Willemstad,
met 25 tot 32 knopen wind achterop

Mijn nieuwe fok, op maat gemaakt
voor mijn zeilwijze

Voila: eindelijk iets gedaan aan dat relingnet
dat steeds in de weg hangt

Eén grote test :-S

Voorbije zeilweekend had erg veel weg van een "Grote toets" :P
Een toets om eens te zien hoe het met mijn zeil-skills gesteld is.

Vrijdag zeilde ik richting Bruinisse. Onderweg werd plots mijn naam geroepen op de marifoon. Even schrikken. Het was Ad die een beetje achterop aan getuft kwam. Ik was onder zeil richting Krammer aan het dobberen.
We haakten aan elkaar vast en ik taxiede een stukje mee, en kreeg bovendien nog een koffie aangeboden.
Na de sluizen scheiden onze wegen want ik wou niet verder dan de Grevelingen, Ad ging tot aan het Veerse meer.
Eens op de Grevelingen viel de wind helemaal weg, en ging ik even voor anker.

Dankzij Visser is het verlengkabeltje
nu een degelijk type van dyneema

Stilaan nam de wind toe en zeilde ik wat verder, en daar begon dus "de test": eerst brak een oogje los van het verlengkabeltje van de grootschoot, als dat al varende tussen het vele verkeer, hersteld was brak het andere oogje. Dan maar een noodtouw knopen aan zo'n klapperende giek tussen de vele boten rondom mij.  Een mijl verder schiet plots mn fok de hoogte in: halshoek gelost!
Ik hield het daarna maar voor bekeken en draaide terug richting Bruinisse.
Vlak voor de haven strijk ik mn grootzeil en vallen alle leuvers uit de mast... pfff.
Het aangekondigde onweer naderde, dus ik vaarde dan maar Bruinisse binnen.
Test geslaagd, maar leuk is anders.
In de haven ontmoette ik Erik, een solo zeiler met een opmerkelijke Dehler 18.

Klein wandelingetje naar
het Ellenmeetstrand

De dag erna stond er een pittige westenwind, en omdat ik solo ben en niet graag een reef steek onderweg, gingen er meteen 2 reven in.
Al kruisende naar Scharendijke deed ik daar wel 5 uur over. Deze dag was duidelijk eentje om mn zeil skills te testen.
Eens in de haven kreeg ik plaats D5. Nu was die plek maar een paar cm breder tussen de palen dan mijn rompbreedte, en bleven mn stootwillen achter de palen steken. Chuck!
Met de sterke wind wrong de Sail-Ya zich scheef en moest ik dus eigenlijk aan de palen duwen en terwijl gas geven.  Beetje lastig: mn armen zijn te kort :P

De derde zeildag was er dan eentje om te testen hoe ik scoor in de sluizen.

's Morgens vroeg om 7u15 vaarde ik al buiten. Ik had met Gerard afgesproken in Bruinisse en wou daar om 10u zijn.  Mooi ingeschat want ik arriveerde er ook krek om 10u.

Je ziet door de masten de sluis niet meer...

We gingen een kort toerke zeilen en nadien zette ik Gerard weer af aan de steiger en snelde me naar de Grevelingensluis. Daar begon de derde test: een stress test :D
Er lagen al een dikke 20 grote jachten te wachten. (Een mooi beeld van kapitalisme: om ter grootste jacht!) En er kwamen steeds meer jachten bij.
Met de les van de Krammer wee weken geleden in het achterhoofd, ging ik me nu NIET laten doen: dus in wrong mee binnen, als een mier tussen de muizen :D
En voila, ik lag een lekker stukje naar voren in de sluis.
De motor sputterde met momenten wat, maar het lukte nog.
Naar de Krammer kon ik nog een stukje zeilen. Heerlijk!
Eens aan de Krammer verwachtte ik opnieuw ellende maar het ging: BEIDE sluizen stonden op groen.
Ik ging de spoelsluis in (de Jacuzzi interesseert me niet zo, als ik solo ben), maar als laatste en moest kort met de neus tegen het jacht voor mij liggen. Om er geen verzekeringszaak van te maken deed ik dat op de landvasten, want met de wind achterop is dat link anders.
Dit was duidelijk alweer een test: mis GEEN bolder of je ramt een jacht van een slordige 500.000 eurootjes...
Maar de grootste test kwam daarna: bij het losgooien viel de motor stil!  Pfff. Ik stond net vooraan mn landvast los te gooien. Spurt naar achter, weer starten en buiten sjeezen... Ik heb dan even afgemeerd om naar de motor te kijken en bij het manoeuvre om weg te draaien van de steiger sukkelde dit keer mijn bolfender van tussen de romp en de steiger: een flinke klap tegen het hout en een mislukt manoeuvre. Dan maar in achteruit van tussen de jachten voor en achter me: geraakt mn landvast klem tussen het steigerhout.  Alweer CHUCK!
Gelukkig kwam het los.

Eens weer aan mijn haven wou mn grootzeil niet naar beneden.... man man, en dat met al die grote vrachtschepen in de vaarroute.

Ja ja, dit weekend was me er eentje!

Rubber mat in de ankerbak: nu geen planten meer :P

Een gewone kaart in een degelijke hoes van Visser Watersport:
veel beter zichtbaar dan mn tablet als de zon schijnt