Quality time met mn dochter: een zeiltocht naar Zierikzee

Eindelijk: de examens zijn voorbij, het belooft mooi weer te worden en mn dochter had er wel oren naar: een bezoekje met de boot aan Zierikzee.

Vrijdagmiddag staken we val wal, richting Sint-Annaland.
Onderweg genoten we voor een laatste keer van de oude genua, want zaterdag komt de nieuwe eigenaar hem in Zierikzee afhalen.

Ook konden we nog eens proeven van de gezellige sfeer rond de overdrukke Krammersluizen, en om het even erg spannend te maken viel de motor nog maar eens stil bij het invaren van de sluis. (Ik zal die motor toch eens moeten laten nakijken. Iemand een goed adresje hiervoor?)

Tegen 17u draaiden we dan de jachthaven van Sint-Annaland binnen.
Man die haven is prachtig verbouwd! Mooie, nagelnieuwe steigers, heel mooie kade, en zelfs de dijk is nu voorzien van een wandelpad! Echt knap!
We bezochten er de pizzeria, het wordt stilaan onze traditie.

Na de heerlijke pizza, werkt ik het zonnepaneeltje af: nu gaat dat veel beter werken!

Zaterdagmorgen moesten we redelijk vroeg uitvaren vanwege de tij. Voor mij geen probleem, maar Ellen geniet daar helemaal niet van.
De wind was van plan om steeds op kop te gaan waaien gedurende de tocht. Ik hoopte dat de weer-sites foput zouden zijn, maar helaas: de wind deed wat de weerlui beloofd hadden.
Een hele tocht kruisen dus.
Maar de wind deed ook iets dat de weerluitjes niet voorspelden: flink toenemen.
Toen we uiteindelijk de brug onderdoor zeilden, waaide het al een vette 16 knopen. Ongereefd is dat met mijn FS22 al een sportieve helling :P

Tegen 13u lagen we in Zierikzee. Het zonnetje scheen nog flink, en zo in het kanaal, uit de wind, was dat flink warm.
Nadat de koper van de genua gepasseerd was, trokken we het stadje in. Het blijft een gezellig stadje!

Op onze terugweg kochten we een kilootje verse mosselen, en een pot verse vissoep.
We hebben ze ons laten smaken! Maar na elke gezellige kooksessie, volgt een iets minder gezellige afwas sessie...
En dan gebeurde er iets onwaarschijnlijks: bij de WSV Zierikzee mag je niet afwassen. Ze hebben er geen voorzieningen voor en in het sanitair mag het niet.
"Als je aan boord kan koken, kan je er ook afwassen.", aldus de havenmeester.
Op de vraag waar ik dan met het afvalwater blijf: "overboord, kan geen kwaad."
Hoef ik te zeggen dat ik nu zo'n beetje kook vanbinnen, als milieubewuste zeiler?

Zondagmorgen maakte ik Ellen wakker om half acht. Dat vond ze uiteraard niet leuk.

Niet dat het om de tij te doen was, maar wel om de aangekondigde onweders in de namiddag.

Tegen 8u waren we al op pad.

De hele weg op motor, de hele weg stroom tegen.  Saai was het in elk geval.

Eens we aan de Krammer aankwamen, was het daar weer de race om er om het eerste te zijn, typisch.

Ik nam me voor om me deze keer niet te laten doen, meer nog: ik ga eens doen wat op de borden staat: met drie naast elkaar afmeren, en dan pas een nieuwe rij beginnen.

Bij het binnen varen viel mn motor gelukkig niet stil, maar het blijft een akelig gevoel als je je motor niet meer volledig vertrouwt.

Tegen 14u waren we in onze haven, en dat was net op tijd, want in de verte was de lucht gitzwart, en nam de wind echt fel toe...

Al bij al echt een weekendje quality time met mn dochter!

De laatste tocht met mijn oude genua...