Twee reven? Ja, twee reven

En de kleinste fok

Dat was de zeil setting toen ik zaterdag naar Willemstad zeilde om bij Yachting Willemstad mijn boeken te leveren. Het was een sportieve tocht, maar alles verliep prima. In de Volkeraksluis was ik even een bezienswaardigheid: een Frans cruiseschip ging mee de sluis in, en terstond grepen de opvarenden naar hun smartphones en camera's. Ik sta nu gegarandeerd op een heleboel fransmannen hun foto's :D

In de namiddag bleef ik in de haven De Batterij, want de wind nam steeds maar toe, en het werd wat teveel om nog prettig te zeilen.
Even prettig buurt bij de heel sympathieke havenmeester. Ook hij legt wat boeken van me te koop
Ook de nacht bleef erg winderig.

Zondagmorgen stond er nog steeds een 20kt NW.
Ik vaarde op motor naar de Volkerak sluis. Eens de sluis door leek de wind in te zakken en haalde ik er vlug een reef uit.
Wat later bleek dat helemaal geen goed idee, en toen een flinke bui me overviel ter hoogte van dat Galathese Haven, haalde ik gewoon het grootzeil naar beneden.
De Volkerak begon stilaan flink hobbelig te worden, en bewegen aan boord werd link, zo link dat ik niet eens mijn fototoestel kon grijpen.
Op een moment zat er een vrachtschip achter me dat heel dicht langs de stuurboordwal bleef en niet van plan was me ruimte te geven, hoewel ik voorrang heb: ik volg ook de stuurboordwal, ik wordt ingehaald, en ben onder zeil. Hij heeft ruimte genoeg want met dit hondenweer is blijkbaar niemand zinnen om te gaan varen.

Na de Noordplaat, moest ik opkuisen richting Krammer sluizen en nam de wind toe tot 30 a 33kt. Ik probeerde er een tweede reef in te steken, maar de stuurautomaat kon deze wind niet aan. Uiteindelijk lukte het. Eenmaal werd ik bijna platgeslagen Door de combinatie van een grote golf (van een vrachtschip) en een vette rukwind.
Dit was de zwaarste zeil trip die ik ooit solo meemaakte. Jammer deelt ik er geen beeldmateriaal van heb, maar het was gewoon ondoenbaar, solo.

In de Krammer sluizen kreeg ik gelukkig de hulp van een paar mensen met een prachtig zeiljacht. Solo afmeren met zo'n stevige wind is anders geen sinecure.

Na de sluizen leek de wind weer wat te minderen. Toch koos ik ervoor dit laatste stukje naar Sint Annaland enkel op de kleine fok te doen. Het ging traag, maar beter zo dan op de Oosterschelde te worstelen met mn grootzeil erbij.

Op de Krabbenkreek was het een heksenketel Door wind tegen stroming. De Wind nam weer toe, en zelfs op de kleine fok alleen schoot ik goed op tegen de stroming in.

Uiteindelijk geraakte ik in de haven, met een zucht van verlichting.

Heftig tochtje!
Nu boeken leveren bij Mariteam...

Zaterdagmorgen om 8u waren er al aardig wat 'witte kopjes'
op het Volkerak

Ola, die bui is voor mij bestemd...