De zo noodzakelijke dieptemeter?

Mijn zelfgemaakte dieptemeter heeft het niet lang volgehouden. Het idee van het touwtje met dikke en dunne knooptjes was niet mis, maar het gewichtje dat er aan hangt is met zijn halve kilo veel te weinig.
Als de boot nog maar een beetje vaart maakt gaat het zootje zweven en is er geen dieptemeting meer mogelijk.
De noodzaak van een dieptemeter werd nog maar eens bevestigd toen ik met iemand in Bruinisse sprak over de recreatietonnen op de Grevelingen die om besparingsredenen weggenomen werden her en der.

Ik heb dan maar een Nasa Target 2 dieptemeter gekocht en had gekozen voor de opstelling met 'olijfolie' :D.
Ik kocht bij de doe-het-zelver' een stuk PVC buis, met een bijpassende afsluitstop, zaagde het stuk op maat en plaatste het met een flinke hoeveelheid TEC7. De afsluitdop voorag ik van een opening waar de schroefdraad van de transducer nog net door kan.
Na enkele dagen goed drogen goot ik er simpele olijfolie in, plaatste de transducer en schroefde de afsluitdop er op.

de dieptemeter zelf monteerde ik op een houten plankje dat in de deuropening past zodat ik hem steeds mee naar huis kan nemen, want elk instrument is voor sommigen reden genoeg om je boot eens te bezoeken, op een onbewaakt moment...

De dieptemeter hangt op 30cm onder de waterspiegel. helaas kan bij deze NASA Target 2 de kieldiepte niet als negatieve waarde ingegeven worden, ik moet dus bij de waarde 30cm bijtellen, want zo diep hangt mijn transducer onder water.

Voor nog geen 5 euro maakte ik zelf een 'potje'

Flink wat TEC7 voor de verlijming

De dieptemeter als 'wegneembaar' intrument