My Friendship 22

Vorig weekend had ik de Smartroller geinstalleerd, en er hier een verslagje van geschreven, nu werd het tijd om de Smartroller te gaan testen.
Vooraleer ik kon uitvaren, trok ik eerst met mijn genua naar Bruinisse Marina.
De zeilmaker daar, Elvstrom - met zaakvoerder Maxim Van pelt, kon de genua inkorten terwijl ik er opwachtte. (T+31 655 772 336)
Toffe service!
In totaal moest ik de genua 30cm laten inkorten.
De topwartel is net 10cm van beugel tot oog, de trommel onderaan is 19cm.
Gezien mijn genua bemeten was tot op de maximale lengte die ik kon hijsen, moest er nu dus een stuk af onderaan.

Eens terug aan boord zette ik de genua op de Smartroller, trok het zeil op, en rolde het dan op. Dit ging erg vlot.

Uiteindelijk was mijn bestemming een meerboei aan eiland Tiengemeet.  Nabij de Volkeraksluis rolde ik de eerste keer de genua op.  Nu ging het ietsje stroever. De reden is de spanning op het voorlijk.  Ik had deze nu, bij wijze van test, flink aangehaald met de hand (nog niet met de lierhendel), en dat heeft uiteraard invloed.
Ook had ik aan de top een U-sluiting gebruikt.  Dat is af te raden omdat het de wartel en de voorstag hindert bij het oprollen.

Eens aan de meerboei heb ik die U-sluiting vervangen door een snelsluiter met warteltje.
Ook onderaan de U-sluiting weg en een snelsluiter geplaatst.

Naarmate de avond valt, valt normaliter ook de wind weg, maar deze nacht niet.  De wind bleef toenemen, en de golfslag werd zo hinderlijk dat ik verkaste naar een andere meerboei, maar dat hielp nauwelijks.
Het werd een 'hobbelige' nacht. Tot pakweg 3 uur bleef het stampen, rollen, kraken, rammelen. Daarna werd het eindelijk rustig en kon ik toch nog een uurtje of drie slapen.

De ochtendstond heeft goud in de mond: zalig wakker worden op een rustig Haringvliet.
Spiegeleitje, bialetti koffietje: heerlijk ontbijten in de kuip.
De tocht ging vandaag naar Stellendam, en uit ervaring weet ik dat het vaak wat sterker wait aan de westzijde van eiland Tiengemeet, dus geen genua vandaag, maar mijn grootste fok.
Die ging op de Smartroller en deze keer zette ik er spanning op met de lierhendel.
Het oprollen is nu stroef te noemen.  De truc is dus om er pas spanning op te zetten als het zeil afgerold is, en er eveneens de spanning af te halen net voor je oprolt, dan gaat het vlotter.
In elk geval is de snelsluiting met warteltje een aanrader, dan rolt het veel beter op.

Ik hield nog een tussenstopje bij eiland Tiengemeet waarbij ik vlotjes tussen een overzet en een rondvaartbootje door manoeuvreerde naar het steigertje.  Ik moet hier echt eens voor een hele dag naartoe komen en zo'n wandeling over het eiland doen. Lijkt me de moeite waard.
Er passeerde nog iemand langs mijn boot die naar mijn diepgang vroeg.  Ik mat met de dieptemeter die moment 1,8m.  Maar gezien men op het Haringvliet geen vast waterniveau heeft, zou ik zeggen: minimum 1,5m.

In Stellendam bood ik mijn boekje aan in de lokale watersportwinkel. De man was wel geinteresseerd, dus waarschijnlijk is het daar begin volgend jaar ook te koop.

Zaterdag zeilde ik in één stuk terug naar mijn eigen haven. De wind stond de hele tocht net iets te scherp om een bezeild traject te hebben. Het werd licht kruisen. Uiteindelijk heb ik er 8 uur over gezeild.

Dankzij de Smartroller heb ik nu een vrij voordek wat erg handig is bij het afmeren aan een meerboei, het ankeren, of in sluizen.
Toch kreeg ik meermaals het advies om zeilen niet op een fokroller te laten staan: zowel de leuvers als het rammelen beschadigen snel de zeilen, en dan heb je nog het nadelige effect van het zonlicht dat het doek snel beschadigt.
Ik haal dus mijn zeilen steeds van de roller af.  En dankzij het feit dat de Smartroller daar voor ontworpen is, gaat dat erg vlot.

Al bij al ben ik zeer tevreden met deze Smartroller.


Voor bij wie de interesse gewekt is:

Erwan Groenendijk
info@smartroller.nu
www.smartroller.nu

Zonsondergang op het Haringvliet

Aan het steigertje aan eiland Tiengemeet