Even een fok verkopen in Zierikzee

Soms komt het voor: je hebt een zeil te koop, en geen enkele belg uit de buurt heeft er eentje nodig, maar wel een zeiler uit... Marken.
Je kan het zeil verzenden, maar je kan het ook... met je zeiljachtje gaan afleveren.
Dat laatste was het plan voor het voorbije weekend:  Ik zeil naar de haven waar een kameraad van de koper ook naartoe vaart.
Zaterdagmorgen reed ik weer naar de boot, tuigde snel op en... moest eens NIET wachten aan het voetgangersbrugje  :P
Ik koos voor de kleine fok, en een redelijk vlak getrimd grootzeil.
Met een scherpe koers, en nog net bezeild, ging het naar de Krammer. Zalig zeiltripje: perfecte wind, niet vlagerig en een aangename temperatuur.
Aan de Krammersluizen moest ik evenmin wachten: ik kon meteen mee de 'Jacuzzi' in.  Enige vervelende was dat ik helemaal achteraan lag en mijn buitenboordmotor niet afremt in dat bellenscherm... maar het kwam goed.

Na de Krammersluizen trok ik meteen weer de zeilen op.  Veel zeilers doen die moeite niet om het stukje tussen de Krammer en Bruinisse te zeilen als het tegen wind is, maar ik wou me niet laten kennen.  De wind nam intussen gestaag toe en ik was al erg blij dat ik die kleine fok gekozen had.
Ter hoogte van Bruinisse moest er dan toch een reef in.  Een huzarenstukje tussen de vele collega-zeilers en dat in golfslag van de vrachtschepen met een stuurautomaat die traag reageert...

In de Zijpe, het Mastgat en de Keeten bleef het opkruisen.  Eén slag kon redelijk lang, maar de andere was zowat oversteken naar de andere oever tussen jachten en vrachtschepen door.
Als je hier overweg kan met vrachtverkeer, kan je het overal.  Het is zelfs een tactisch spelletje: "Kan ik nog voor dat vrachtschip? Kan ik dan nog net overstag voor die andere arriveert en haal ik de overzijde voor die ene grote daar ter hoogte van mij komt?".
Ik was wel wat rebels die zaterdag: als ik voorrang had, gaf ik hem eens niet af.  Een veel groter wedstrijdjacht moest daardoor effectief uitkwijken. Hij dacht vast: "die kleine daar wijkt wel."  Sorry, verkeerd gedacht...  Uiteraard bleef ik wel fair: als een ander voorrang had, week ik ook uit natuurlijk.

Uiteindelijk haalde ik weer de Zeelandbrug, en dat opnieuw met wind tegen tij.  Het was weer hotsen-knotsen.   na de brug bereidde ik me voor om de zeilen te strijken in een flinke golfbak.
Na deze erg lastige klus viel mijn euro: Oeps, ik had me niet vastgeklikt aan de leeflijn... en dat had slimmer geweest, want het was echt een heen-en-weer schudden aan dek.

In het kanaal naar Zierikzee werd het rustiger en kon ik in alle rust de kuip al wat opruimen.

De prachtige Primaat
"Nachtbraeker"

Tegen half drie arriveerde ik weer aan de WSV, en kreeg een ligplaats naast een prachtige Primaat.  Ik werd fantastisch geholpen door de eigenaar van dit jachtje en wat later kocht ie spontaan mijn boekje "Ik zeil in Zeeland".  We praatten nog een hele tijd door en plots kwam de echtgenote van deze man aan dek en loofde me voor mijn schrijfstijl.  Leuk, zo'n spontane feedback!
Een beetje later arriveerde de koper van de fok.  Nadat ik vertelde over mijn boekje, prezen de mensen van de Primaat mijn boekje zodat deze koper gelijk ook een boekje kocht.
Leuk!
Deze Primaat is al 42 jaar oud maar ziet er echt als nieuw uit. Prachtig onderhouden!

Zondagmorgen wou ik eerst een foto maken van die erg mooie primaat, maar mijn camera liet het afweten.  Wat later vertrok ik weer huiswaarts. Tegen 7u15 voer ik weer door het kanaal en gezien het bezeild was trok ik in het kanaal de zeilen al op.
Heel rustig dobberde de Sail Ya door het kanaal.
Eens de Oosterschelde op ging het rustig met ruime wind naar de Keeten.  Zalig, zo in de ochtend. Ik had de Oosterschelde voor mij alleen :D