Een onweer als ontbijt

En wat voor één!

Zonsondergang bij de Oosterscheldekering

Ik was er weer eens een weekendje op uit getrokken, en deze keer mikte ik op Roompot Marina.  Dat was een makkie met een ONO wind.  Ik maakte een ommetje via het Brabants vaarwater en de Galgeplaat.  Onderweg protesteerde mijn bankkaart en werd het Burghsluis.  Heel leuke bestemming.
Een wandeling naar de Oosterscheldekering en wat foto's van de zonsondergang maakten het compleet.

Burghsluis, vroeg in de ochtend

Zondagmorgen checkte ik Weather Pro en zag een lichte bui naderen.  "No problem"dacht ik.  De onweersdreiging was maar geldig maar tot 4u 's nachts.
Ik voer dus uit, iets na 7u.
In de verte zag ik wel bliksems, maar het was een 'droog' onweer, bovendien was het al zo goed als voorbij.
Genietend van de ochtendstilte (= een aanrader!) en de Polompe Toren, schoof ik stilletjes de Roggeplaat voorbij.
Maar die stilte werd abrupt doorbroken door knallen. Het leken kanonschoten.
Chinezen die de regen uit de ligt schieten?  Nou, dat is erg onwaarschijnlijk :P
Maar dan verging me die grapjes. Een fikse regenbui naderde met rasse schreden, en de bliksems maakten duidelijk dat er niet echt plaats is voor grapjes.
Chuck!
Gelukkig was ik in de buurt van de Schelphoek.  Ik zocht nu niet meteen een of andere meerboei, maar liever een stalen zeiljacht met een flinke mast  :D

Met de motor zowat volgas voer ik die Schelphoek in. De dieptemeter schoot van 25 meter na 2 meter.
Op 50 meter van een stalen platbodem draaide ik recht in de wind, zette een spurt naar de ankerbak, en gooide anker en 10 meter zware ketting overboord.
De regen gutste intussen al uit de hemel.

De donders waren echt geen 'huis, tuin en keuken kaliber" maar echte kanonschoten waar je haren op je rug van gaan recht staan.
Man, ik heb intussen al wel wat meegemaakt, maar dit stelde me verre van gerust.
Ik hoopte echt dat één of andere agressieve bliksem niet mijn 10 meter hoog mastje kiest...

De regen viel met bakken uit de hemel.  Het was nog een geluk dat er geen windkracht 8 in zat, want voor het zelfde geld schoot mijn anker los, en tijd om even 'de buurt te verkennen' was er deze keer niet.
Zo zie je maar: oefen geregeld je ankerskills, je weet maar nooit.

Na het natuurgeweld trok ik de motor weer op gang ven vervolgde ik mijn weg naar de Krammersluizen.
Het onweer maakte plaats voor een fikse wind tussen de 18 en 22 knopen.  Zo bleef de dag erg sportief.
Blij dat ik de kleine fok koos, en een reefje in het grootzeil ;-)

Vlak voor de Krammersluizen nog even een goede daad gedaan: ik zag een rood zeiljachtje dat tussen de Hangcultuur mosselen geraakt was, ter hoogte van bakboordboei K6. Ik riep Post Wemeldinge op via kanaal 68 en meldde hen dit.

Hopelijk werd het jachtje wat later geholpen en kon het bevrijd worden uit zijn hachelijke positie.

Een stalen platbodem... op zo'n moment wel handig :D

Aha, zonnetje, is het voorbij?

Vreemse wolkenvormen na het onweer.

Even een fok verkopen in Zierikzee

Soms komt het voor: je hebt een zeil te koop, en geen enkele belg uit de buurt heeft er eentje nodig, maar wel een zeiler uit... Marken.
Je kan het zeil verzenden, maar je kan het ook... met je zeiljachtje gaan afleveren.
Dat laatste was het plan voor het voorbije weekend:  Ik zeil naar de haven waar een kameraad van de koper ook naartoe vaart.
Zaterdagmorgen reed ik weer naar de boot, tuigde snel op en... moest eens NIET wachten aan het voetgangersbrugje  :P
Ik koos voor de kleine fok, en een redelijk vlak getrimd grootzeil.
Met een scherpe koers, en nog net bezeild, ging het naar de Krammer. Zalig zeiltripje: perfecte wind, niet vlagerig en een aangename temperatuur.
Aan de Krammersluizen moest ik evenmin wachten: ik kon meteen mee de 'Jacuzzi' in.  Enige vervelende was dat ik helemaal achteraan lag en mijn buitenboordmotor niet afremt in dat bellenscherm... maar het kwam goed.

Na de Krammersluizen trok ik meteen weer de zeilen op.  Veel zeilers doen die moeite niet om het stukje tussen de Krammer en Bruinisse te zeilen als het tegen wind is, maar ik wou me niet laten kennen.  De wind nam intussen gestaag toe en ik was al erg blij dat ik die kleine fok gekozen had.
Ter hoogte van Bruinisse moest er dan toch een reef in.  Een huzarenstukje tussen de vele collega-zeilers en dat in golfslag van de vrachtschepen met een stuurautomaat die traag reageert...

In de Zijpe, het Mastgat en de Keeten bleef het opkruisen.  Eén slag kon redelijk lang, maar de andere was zowat oversteken naar de andere oever tussen jachten en vrachtschepen door.
Als je hier overweg kan met vrachtverkeer, kan je het overal.  Het is zelfs een tactisch spelletje: "Kan ik nog voor dat vrachtschip? Kan ik dan nog net overstag voor die andere arriveert en haal ik de overzijde voor die ene grote daar ter hoogte van mij komt?".
Ik was wel wat rebels die zaterdag: als ik voorrang had, gaf ik hem eens niet af.  Een veel groter wedstrijdjacht moest daardoor effectief uitkwijken. Hij dacht vast: "die kleine daar wijkt wel."  Sorry, verkeerd gedacht...  Uiteraard bleef ik wel fair: als een ander voorrang had, week ik ook uit natuurlijk.

Uiteindelijk haalde ik weer de Zeelandbrug, en dat opnieuw met wind tegen tij.  Het was weer hotsen-knotsen.   na de brug bereidde ik me voor om de zeilen te strijken in een flinke golfbak.
Na deze erg lastige klus viel mijn euro: Oeps, ik had me niet vastgeklikt aan de leeflijn... en dat had slimmer geweest, want het was echt een heen-en-weer schudden aan dek.

In het kanaal naar Zierikzee werd het rustiger en kon ik in alle rust de kuip al wat opruimen.

De prachtige Primaat
"Nachtbraeker"

Tegen half drie arriveerde ik weer aan de WSV, en kreeg een ligplaats naast een prachtige Primaat.  Ik werd fantastisch geholpen door de eigenaar van dit jachtje en wat later kocht ie spontaan mijn boekje "Ik zeil in Zeeland".  We praatten nog een hele tijd door en plots kwam de echtgenote van deze man aan dek en loofde me voor mijn schrijfstijl.  Leuk, zo'n spontane feedback!
Een beetje later arriveerde de koper van de fok.  Nadat ik vertelde over mijn boekje, prezen de mensen van de Primaat mijn boekje zodat deze koper gelijk ook een boekje kocht.
Leuk!
Deze Primaat is al 42 jaar oud maar ziet er echt als nieuw uit. Prachtig onderhouden!

Zondagmorgen wou ik eerst een foto maken van die erg mooie primaat, maar mijn camera liet het afweten.  Wat later vertrok ik weer huiswaarts. Tegen 7u15 voer ik weer door het kanaal en gezien het bezeild was trok ik in het kanaal de zeilen al op.
Heel rustig dobberde de Sail Ya door het kanaal.
Eens de Oosterschelde op ging het rustig met ruime wind naar de Keeten.  Zalig, zo in de ochtend. Ik had de Oosterschelde voor mij alleen :D

Wind tegen stroming - nog maar eens

Soms moet je je erg flexibel opstellen om het maximum uit je 'weekend' te halen :P
Vrijdag namiddag vertrok ik meteen naar mn Sail Ya.
In de haven ontmoette ik een koppel die een boot 'leenden' van hun opa.
De boot heeft wel wat onderhoud nodig, vertelden ze, maar zeilt nog prima.
Ze trokken naar de Mosselbank.
Ik was zelf van plan om naar Wemeldinge te zeilen.  Helaas moest ik onderweg dat plan laten varen omdat het allemaal te laat zou worden.
Nog maar net vertrokken, had ik al meteen het voetgangersbrugje aan mijn been.
Tegen dan vervoegde het koppel mij in de wachtrij :D

Eens aan de krammersluizen liet ik een sluisgang aan me voorbij gaan, wachtende op het koppel om ze te volgen naar de Grevelingen.   Na de Krammersluizen hield ik nog even een fotoshoot voor hen, en vaarde dan met hen richting Grevelingensluis.

Dat sluizen soms veel tijd kosten werd snel duidelijk: het begon al te schemeren tegen dat ik Bruinisse Marina binnen draaide.

Voor één keer liet ik het opruimen aan dek voor wat het is.  Ik liet alles liggen zoals het was, en begon meteen mijn laat avondmaaltje te koken.

Zaterdagmorgen trok ik om 8u30, na het afrekenen bij de havenmeester, richting Grevelingensluis.  Plan was om dan toch vandaag tot in Wemeldinge te geraken. Het andere idee, om naar Scharendijke te zeilen, leek me niet doenbaar vanwege de westenwind.
Ook nu kostte deze sluis me aardig wat tijd: pas tegen 10u was ik er door geraakt.

In de sluis viel mijn oog op een mooi gerestaureerde, oude, Friendship.  Daar wou ik toch wel even een foto van om hem met jullie te delen ;-)

Ik draaide de Zijpe op en kreeg weer eens wind tegen stroming.  Naarmate de stroming door zette, en de wind toenam werd het echt wel sportief zeilweer.
(Een plasje in de emmer werd een huzarenstukje!).

Uiteindelijk gaf ik aan de Slikken van de Dortsman forfait en draaide terug. Een filmpje vind je hier.https://youtu.be/95IrFIxtL-w
De laatste weerberichten maakten ook gewag van grijs weer, met veel wind, voor zondag, dus hield ik het allemaal maar voor bekeken en zeilde huiswaarts.
Hiermee werd het wel een heel leuke zeildag overigens.  Voor het lapje naar huis zeilen bij een wind rond de 18 a 20 knopen zeilde heel leuk!

In de Krammersluizen voer een oud Waarschipje binnen... opvallend vanwege zijn staat :-)
Deze landgenoten gaan ermee richting... Kopenhagen.  Daar is moed en durf voor nodig.  Toffe mensen trouwens.  Ook voor hen hield ik even een kleine fotoshoot  ;-)

Tegen 16u30 voer ik mijn haven binnen.  Bij veel wind, en dan nog dwars op mijn ligplaats, is het steeds een spannend manoeuvre om de Sail Ya op zijn plaats te krijgen.  Gelukkig kreeg ik een helpende hand aangeboden, dat scheelt wel wat zweet!