De eerste 'echte' Oosterschelde tocht

Tot nu toe was mijn zeilervaring, met mijn eigen boot, op de Oosterschelde beperkt van de Krammersluizen naar de Grevelingensluis.

Daar ging ik het voorbije weekend verandering in brengen.

Via het solosailing-forum had ik een trip gepland naar de Bergsediepsluis.

Altijd leuk om naar een bestemming te zeilen waar een andere solo-zeiler ook naartoe komt. De wijn was alvast al ingeladen ;-)

Vrijdagavond ging ik reeds naar de boot om de radar reflector te fiksen. Op de Oosterschelde is die verplicht en ik had er wel eentje, maar die lag in een bak aan boord. Na veel zoeken naar een goed plek werd het een constructie met mijn oude pikhaak, achteraan op de zeereling gemonteerd.

De nacht werd koud, winderig en nat. Van slapen kwam niet veel in huis helaas.

's Ochtends was het haast windstil. Na het optuig-ritueel, waar ik hopelijk weer snel aan gewend geraak (nu vergat ik nog veel... typisch voor het begin van het jaar), kon ik uitvaren.

 Op nog geen uurtje was ik al aan de Krammer, dat gaat een pak sneller dan vroeger met mijn Leisure 17 :D

De sluis stond open, ik kon er meteen door.

Na de sluis nam ik contact op met Bas, de andere solo-zeiler, om te horen hoe de condities op de Oosterschelde waren.  Ik besloot daarna om door te gaan, maar met een reef in het grootzeil.

Op de Keeten had ik volop wind tegen, alles ging dus op motor tot aan boei K10.

Aan deze boei gingen de zeilen er op en stak ik door de Witte Tonnen Vlije naar het Brabants Vaarwater.

Vanaf daar ging het allemaal wind mee tot aan de bestemming.

Na chips, wijn en spaghetti kroop ik tijdig in bed.

De volgende dag vaarden we om 9u uit. Aan een vette vaart ging het richting Brabants Vaarwater, vanaf daar na de wind stilaan toe en tegen ik in de Keeten was, waaide het al met vlagen tot 20 knopen.

Aan de Krammersluis gingen de zeilen neer, maar geen van de twee wou naar beneden!  De strijklijn was klem geraakt voor de fok waardoor ik naar voor moest om manueel de fok neer te trekken, en dat bij vette golfslag en wind. Een huzarenstukje, zeg maar. 

Aan de sluis kon ik er weer meteen in. Vreemd dat al die andere jachten liggen te wachten...

Een groter jacht volgde me waarna ik een luide BONK hoorde:  het water stond te laag voor hen! Ze zijn met de kiel tegen de drempel aan gebotst!

Op het Volkerak ging er een reef in en zelfs met een gereefd grootzeil en de werkfok had ik met momenten nog teveel zeil op.

Aan Benedensas moest ik weer een HALF uur wachten voor ik er door kon... dat voetgangersbrugje vervloek ik echt!

Al bij al een zeer geslaagde tocht en alweer grensverleggend!

Een filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=RqYOgiczQTM

De Krammersluis: voor mij alleen gedraaid :D

Een reef er in, voor op de Oosterschelde

Drie op een rij ;-)

Oosterschelde: echt wel een OPEN water

Nacht aan de Bergsediepsluis

Eén stok is genoeg: de thuisvlag
mee op de stok van de reflector.

Bas met zijn Hurley S

Navigatie met kaart en een Compass GPS200

Weer op mijn thuiswater: het Volkerak