Ik vertrok behoorlijk vroeg richting haven, en voelde al in de auto dat ik getrakteerd was met een virusje of zo. Maar ik gaf niet af: immers: het zou wel eens de laatste mooie zeildag kunnen zijn.
Bovendien gaf ons weerbericht een windje rond 8 knopen, dat is lekker relaxed in het zonnetje een tochtje zeilen, solo.
Normaal ging er een goede kennis mee, maar die was in de ochtend een ballonvaart-tochtje gaan doen en kon onmogelijk op tijd in de haven geraken. Dus trok ik er alleen op uit.
Ik zeilde scherp richting Krammersluizen en besloot om daar binnen te varen, aan de wachtsteiger een reef te steken, warme koffie te nuttigen en dan terug te zeilen. Het aanlegmanoeuvre verliep perfect, solo. (Dankjewel, Ad voor de truc!)
Op de terugweg, een halvewindse rak, mat ik een wind tegen de 22 knopen! Zelfs die ene reef zou nipt zijn op een scherp rak. Maar onderweg voelde ik me echt ziek worden: alle kracht trok uit mn armen, ik kreeg koude rillingen, en dan weer fel zweten,... het zat helemaal niet goed!Na een klein uurtje was ik al aan Benedensas, en deze keer kon ik meteen door het sluisje. Hehe, wat een luxe ;-)
Aanleggen in de box ging redelijk goed.
Watersportwinkel Steenbergen passeerde toevallig op dat moment en kon me mijn twee landvasten aangeven die op de kant lagen: superhandig!
Hij kwam mijn materiaal leveren. (Die service kan ik aardig gewoon worden!)
Ik deed nog het pas gemaakte dekzeil over de boot en reed dan, aardig vroeg nog, naar huis.
Jaja: een flinke verkoudheid had me in z'n greep...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie op 'myfriendship22'!