Er zijn nog 136 wachtenden voor u...

en 54 voorstekers :D

U kan het misschien wel raden: ik heb het over de Krammersluizen.

Vrijdagavond trok ik weer naar de boot, om er twee belangrijke klusjes te doen: het stopcontact boven het keukenblok aansluiten, en het luik vooraan opnieuw kitten.
Het stopcontact is ok, maar het luik, daar had ik te weinig kit tussen gedaan, dus dat zal ik nog eens een derde keer moeten doen... tja.

Zaterdagmorgen arriveerde mijn kameraard. Zijn boot staat nog steeds op de kant en daarom gingen we er op uit met mijn FS22. Bestemming: Sint Annaland.
De weerman verwachtte een spatje regen, maar het werd veeleer een langdurige miezerregen, koud en aardig wat wind.  Geen weer om op onze sokken Sint Annaland te bereiken.
Ik luisterde ook even kanaal 68 uit (Post Wemeldinge) en hoorde "waarschuwing: Vlissingen Zuid-west kracht 6".  Tja, daar werden we niet vrolijker van. Mijn langdurige verkoudheid speelde weer op: ik leek wel een echt keffertje :P.  Robby vond dat we dan maar naar onze favoriete bestemming afdraaiden: Bruinisse marina.
Achteraf bekeken zeker een goede beslissing.
En zoals wel vaker: eens we in onze box lagen, klaarde het op  :D
Een bezoekje aan Visser hoort ook tot het vaste ritueel als we in Bruinisse liggen.

Zondag alweer langs Visser: de grootschoot bleek te dik voor de nieuwe blokken, dus nog gauw een nieuwe schoot voor we uitvaarden.
We kruisten richting Veermansplaat maar moesten voortijdig terug draaien, en ankerden in de buurt van bakboordboei G12.
Na een verkwikkend soepje op het zonneterras :P gingen we anker op een draaiden richting Grevelingensluis.

Vlak voor de jachthaven dreef een ware kwallensoep, ongelooflijk!  Daar wil je niet over boord donderen.

Na de Grevelingensluis zeilden we naar de Krammersluizen. Tijdens deze twee mijltjes hielden we netjes een Bavaria 40 voet bij. Goed gezeild van ons zou ik zeggen :D

Maar aan alle mooie liedjes komt een einde en dat was deze keer aan de Krammersluizen. Al van ver zagen we de bui hangen: Het leek er wel een jachthaven: alle steigers vol, met daartussen een gewriemel van jachten. Ik zag aan een uiteinde van een steiger nog een plekje en legde er vast. Ik wou niet tussen dan gewriemel liggen met een achteropkomende wind van vlot 20 knopen.
Je voelde ook de ergernissen van de anderen als een nieuwe lading jachten aankomt die gelijk de sluis in varen. We werden ook door heel wat jachten voorgestoken die groter waren, en zo een beetje de 'durf al' zijn. Uiteindelijk konden we een sluis in om 16u15... we waren er aangekomen om 14u.

Na de sluis zeilden we naar onze haven, en alweer hielden we een 38 voeter bij.  Een beetje trim en niet teveel zeil zetten doet wonderen.

Rond 17u30 arriveerden we in onze haven en ruimden op.
Het deed alvast goed om eindelijk nog eens rond te trekken met mijn kameraad!
(en zeker ook het gemak om eens niet solo te zeilen :P)

Anker op: niet echt simpel bij veel wind
(en al helemaal niet als je solo bent)

Na storm komt... windstilte

Het geplande zeilweekend viel enigzins in het water.
Zaterdag waaide de stront van de dijken, en zondag begon dan weer windstil en erg mistig.

Zaterdag viel er met momenten ook flink wat regen. Dat leek me het ideale moment om eens te controleren of mijn luik vooraan nog wel waterdicht is... niet dus.
De Sikaflex die ik gekocht had voor dit luik hecht niet, de plexi zit alweer los. Hier moet ik echt eens iets anders voor vinden.

Zondag begon met een dichte mist die uitvaren verhinderde. Dat was dan weer het moment om een ander klusje te doen: alle groenaanslag van de voetreling verwijderen. Met zo'n "wondersponsje" uit de Action ging dat als een fluitje van een cent.
Daarna nam ik pen en papier en maakte een nieuw kluslijstje. Misschien had ik dat beter niet gedaan :P

Uiteindelijk kwam tegen 11u de zon er door en kon ik alsnog het water op.
Ik draaide richting Dintelmond en genoot een zwak windje van om en bij de 7 knopen.

Even later viel de wind weg en gooide ik het anker maar uit. Anderen volgden mijn voorbeeld (maar die gingen wel eerst een eindje de verboden zone op... sommigen kennen blijkbaar de betekenis van die gele boeien niet)

Na een lekker soepje trok de wind weer wat aan en zeilde ik richting Krammer, het eilandje rond. Uiteindelijk werd het zelfs een heel leuke wind.

Beetje mistig...

Lap, er groeien plantjes in mn ankerbak!

Uiteindelijk toch een leuk windje!