Twee daagse naar Brouwershaven

Soms wordt je eens aangenaam verrast in je leven.
Deze keer was het mijn beurt: twee dagen op stap met mijn stiefzoon.
De jongen is nogal gehecht aan zijn game-computer en ik had dus nooit gedacht dat ie spontaan twee dagen mee zou gaan zeilen. Twee dagen zonder WIFI zag ik hem echt niet overleven :D

Toch ging hij mee. We reden woensdagavond naar de boot om er te overnachten zodat we vroeg weg konden.
Donderdagochtend vaarde ik uit rond 8u00 en ik verwachtte Tim pas aan dek zo ergens rond 10u, maar nee hoor: hij stond behoorlijk vroeg op, ik was nog niet eens de geul van Benedensas uit.
Richting Krammer was het grijs, koud en zowat windstil maar eens aan de Krammer kwam de wind opzetten: NO 8kt.  Hehe, dat is zo'n beetje ruime wind over het hele traject: NICE!

Aan de Grevelingensluis stuurde ik een SMS naar m'n baas, die ging naar Bruinisse afzakken om de TECON zeildag verder voor te bereiden. We werden door hem getracteerd op een foto-shoot en een koffie.
Na de tussenstop in Bruinisse marina zeilden we verder richting Archipel. We rondden de Archipel en draaide de boeg naar Brouwershaven. Intussen kreeg ik een SMS van m'n baas: op we even voorbij konden zeilen aan Brouwershaven voor extra foto's (de volgende nieuwsbrief wordt een pareltje met al deze foto's :P  ).

In Brouwershaven gingen we aan de passantensteiger in de oude haven liggen. Leuke plek, maar de wal vraagt om dikkere stootwillen en die had ik niet... Gelukkig geen schade aan de romp.

Vrijdag zeilden we weer huis. Nog steeds NO, rond 12kt, maar omdat ik al buiten voer rond 7u15, wou ik een ommetje maken langs de Archipel. Tim was ook alweer vroeg op en we besloten even te ankeren aan de Archipel voor het ontbijt.  De wind bleef intussen toenemen en ik mat vlagen tot 18kt.
De high aspect fok werd geruild voor een werkfokje en er ging een reef in het grootzeil. Dat zeilt een pak aangenamer.
De rest van de trip verliep saai in Tim's ogen. Kruisen doet ie echt niet graag.
Aan de Grevelingensluis zagen we iemand over boord vallen, en we werden tot kalmte gemaand door de sluiswachter. Gelukkig niks ergs.

Aan de Krammersluizen genoten we van een laat middagmaal, maar hierdoor misten we de eerste sluisgang en lagen we uiteindelijk een UUR te wachten op de volgende beurt.
Zo werd het alsnog een lange zeildag want het was vlot 18u voor we weer in onze ligplaats arriveerden.

In elk geval een geslaagde tocht want Tim vond het best wel leuk.

Fotoshoot door m'n baas: bangelijke kwaliteit!

Voor anker aan de Archipel

Hehe: de zon komt er door!

Krammersluizen: nieuwe ervaring

Het bellenscherm geeft eerst stroom tegen,
daarna stroom mee!)

Het duurde even voor ik dit blogje kon schrijven, maar hier is hij dan: mijn eerste ervaringen met de aangepaste Krammerjachtensluis.
De scheiding tussen zoet en zout doen ze daar in één van de sluizen nu met een luchtbellenscherm.
Daardoor zou de schutting sneller gaan.
Een collega solo-zeiler noemt de sluis smalend 'De Jacuzzi' :D

Zondag gingen een collega en zijn vriendin mee voor een dagje zeilen. Het werd een mooie, maar helaas windloze, zeildag. Verslagje van deze 'dobberdag' vind je elders in mn blog.

We gingen deze 'nieuwe' sluis voor de eerste keer passeren.
Hierna mijn persoonlijke eerste ervaringen:

Touwen tussen de bolders

Zodra de sluisdeur open gaat zie je het bellenscherm. Nog voor je het bellenscherm bereikt merk je al een aardige tegenstroom. Eens door het bellenscherm heen krijg je dan weer stroom mee.
RWS adviseert om niet meteen in het bellenscherm in achteruit te slaan, dus dat deed ik dan ook niet, maar de stroming mee is toch wel aardig...
Gelukkig hangen er nu tussen de bolders touwen gespannen. Als solo-zeiler vind ik dat een ongelooflijk goed idee! Dankzij die touwen konden we de FS22 makkelijk afremmen en vastleggen aan de boldertjes.

Of het schutten zelf nu sneller is... zou kunnen, maar nu kost het dan weer meer tijd voor de sluis gevuld is met alle jachten die er door willen.

Bij de terugtocht lagen we helemaal vooraan en het bellenscherm daar duwde de neus van mijn FS22 vet tegen de wand aan zodat uitvaren gebeurde met schurende stootwillen vooraleer ik de Sail-Ya los kreeg van de sluiswand.

De eerste keer deed ik de sluis solo, en voor mij zijn vooral de touwen langs de sluiswand een heel goede zet ;-)
(Met dank aan Frederik voor de voortreffelijke foto's!)

Grensverleggende driedaagse

Wispelturig weer? Jazeker!

Donderdagavond, net nadat ik de oude omleidblokken verwijderd had, viel de regen met bakken uit de hemel. Ik had er echt een paar uur werk aan om die oude, kromgetrokken, bouten en omleidblokken te verwijderen. Doordat het al aardig donker werd, plakte ik de oude gaten af met wat tape en stelde de rest van de klus uit tot de dag erna.

Vrijdag werkte ik de klus af: nieuwe omleidblokken en neerhouder en onderlijkstrekker tot in de kuip gebracht. Handig zo!
In de haven mat ik al makkelijk 18 knopen wind, daar op het Volkerak zal het nog wel wat meer zijn.
Omdat een mens soms uit zijn comfortzone moet treden om bij te leren, besloot ik toch maar uit te varen (ondanks mn rugpijn...)

Vanwege de ongunstige windrichting landinwaarts wou ik naar Sint Annaland gaan, maar eens het Volkerak op, besloot ik om dan toch maar op te kruisen naar de Volkeraksluizen. Er stond vet meer wind! Ik mat, met de snelheid gecompenseerd wind tussen 22 en 24 knopen! Sommige vlagen ging daar nog wel over schat ik.
Uiteindelijk bleef ik aan de sluizen daar overnachten, want mn rug wou totaal niet meer mee.
Het was best koud eigenlijk, en met de strakke wind en gebrek aan zon, warmde het niet erg op in de kajuit.

Zaterdag was de wind wat verminderd. Windfinder sprak over 8 a 10 knopen, ik mat, alweer, 13 tot 16 knopen!
Met een ruime wind vloog ik zowat naar de Krammersluizen. Sint Annaland stond op het programma. Ik wou daar aan zo'n meerboei lunchen.
De Krammersluis 2 is nu uitgerust met een bellenbaan, en die ging het voor mij worden.
Tijdens het wachten zag ik Ad, een kennis, arriveren. We praatten wat bij en uiteindelijk gingen we de sluis in.
De bellen zijn fors en genereren echt wel wat stroming naar binnen. Even opletten als solo-zeiler: je hebt best wel wat vaart naar binnen toe.
De touwen die men aan de kant geknoopt heeft zijn erg handig! Een solo-zeiler zoals ik weet dat zeker te appreciëren!

De rest van de trip verliep prima en op zeil aanleggen aan de meerboei lukte bijna, op een metertje na... dus dan toch maar op motor.
Tijdens de lunch nam de wind aardig toe, tot 16 a 18 knopen.
Nu werd het kruisen en de ene reef die ik had steken was soms wat te weinig gereefd.
Alweer door de Krammersluizen, maar deze keer de andere, en daarna met een ruime wind naar mn haven: op de golven van het vrachtverkeer ging de Sail Ya aan het surfen: leuk!
In zowat een half uur was ik alweer aan Benedensas. Dat ging echt snel!

Zondag ging een collega en zijn vriendin mee, maar zij hadden pech: na twee dagen vette wind stond er vandaag NIKS wind.
We tuften op motor tot aan de Grevelingensluis, hingen ons daar aan een dukdalf voor de lunch en tuften daarna terug... eerder saai en niks spectaculair, maar wel redelijk relaxed!

We maakten wel van het heel lage tij gebruik om aan een dukdalf aan de Grevelingensluis twee schijfjes ter hoogte van de zalingen te monteren tegen het schavielen van het grootzeil.

Nieuw zeil en al gelijk een dubbele reef moeten steken

Ik was het heen en weer schuiven van mn waterbidons beu...